آشنایی با نحوه عملکرد انواع سونوگرافی در ارزیابی وتشخیص بیماری‌ها

در این بخش با عملکرد دستگاه سونوگرافی آشنا خواهید شد

نحوه عملکرد سونوگرافی چگونه است؟

سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی تصاویری از داخل بدن ایجاد می‌کند. این روش در هنگام بارداری بسیار ایده آل است.

سونوگرافی بسیار بی‌خطر است چرا از امواج و پژواک صوتی به‌منظور ایجاد تصاویر استفاده می‌کند.

از سونوگرافی برای ارزیابی وضعیت رشد جنین استفاده می شود. این تکنیک همچنین می تواند مشکلات کبد، قلب، کلیه و یا شکم را شناسایی کند. در برخی موارد خاص نمونه برداری نیز از این روش کمک گرفته می‌شود.

حقایق جالب در مورد سونوگرافی

• سونوگرافی روشی بسیار کم خطر و پرکاربرد است.
• از سونوگرافی اغلب به‌منظور بررسی وضعیت بارداری استفاده می‌شود.
• سونوگرافی هم کاربرد تشخیصی و هم درمانی دارد.
• قبل از سونوگرافی غالبا نیاز به آمادگی خاصی نیست.

مفهوم سونوگرافی

در کشور ما سونوگرافی و نیز تفسیر تصاویر آن بر عهده رادیولوژیست، متخصص قلب و... است.

پزشک با استفاده از پروبی که روی پوست قرار می‌گیرد به ایجاد تصاویر اقدام می‌کند.

در این روش امواج صوتی از طریق بافت‌های نرم و مایعات عبور می‌کند و پژواک آن بعد از برخورد با قسمت‌های متراکم‌تر بر می‌گردد. به این ترتیب تصاویر ایجاد می‌شوند.

امواج صوتی در این روش دارای فرکانسی هستند که توسط انسان قابل شنیدن نیست.

به‌منظور استفاده‌های تشخیصی فرکانس امواج بین 2 تا 18 مگاهرتز است.

فرکانس‌های بالاتر کیفیت تصویر بالاتری در پی دارند اما به‌راحتی توسط پوست و دیگر بافت‌ها جذب می‌شوند و نمی‌توانند به‌مانند فرکانس‌های پایین‌تر نفوذ عمیق‌تری داشته باشند.

فرکانس‌های پایین نفوذ بیشتری می‌کنند اما کیفیت پایین‌تری نیز دارند.

چگونگی ایجاد تصویر

امواج فراصوت به عنوان مثال از طریق خون از حفره قلب عبور می‌کنند اما هنگام رسیدن به دریچه قلب، اکو می‌کنند و بازتاب پیدا می‌کنند.

این امواج در صورت عدم وجود سنگ کیسه صفرا مستقیم از کیسه صفرا عبور می‌کنند اما در صورت وجود سنگ در برخورد با آنها بازتاب پیدا می‌کنند.

هر چقدر چیزی که امواج با آن برخورد می‌کنند متراکم‌تر باشد، امواج بیشتری بازتاب پیدا می‌کنند.

امواج بازتابی یا اکو تصویر سونوگرافی را ایجاد می‌کنند. سایه‌های مختلف خاکستری تراکم‌های مختلف را نشان می‌دهد.

پروب سونوگرافی

معمولاً پروب بر روی سطح بدن فرد قرار می گیرد اما در برخی موارد به داخل بدن وارد می‌شوند.

این نوع سونوگرافی تصاویر دقیق‌تری را فراهم می‌کنند.

برای مثال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• پروب داخل واژنی برای استفاده در واژن
• پروب اندورکتال، برای استفاده در رکتوم
• پروب داخل مری، از طریق گلو وارد بدن می‌شود و در مری مورد استفاده قرار می‌گیرد

نوع دیگری از ترانسوندر وجود دارد که بسیار کوچک است و می‌توان آن را در انتهای کاتتر قرار داد و وارد عروق خونی کرد تا دیواره‌های آن را معاینه کرد.

استفاده از سونوگرافی

سونوگرافی معمولاً برای تشخیص، درمان و یا هدایت برخی روش‌ها همچون نمونه برداری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

می‌توان از آن برای بررسی اعضای داخلی مانند کبد، کلیه‌ها، پانکراس، غده تیروئید، بیضه و نیز رحم استفاده کرد.

سونوگرافی می‌تواند به تشخیص تومور کمک کند که می‌تواند سرطانی و یا کیست باشد.

همچنین مشکلات مربوط به بافت‌های نرم، عضلات، عروق خونی، تاندون و مفاصل را نیز می‌توان با کمک سونوگرافی تشخیص داد. سندروم شانه یخ زاده، بیماری آرنج تنیس‌بازان، سندروم مجرای مچ دستی و... از مواردی هستند که می‌توان با کمک سونوگرافی بررسی‌شان کرد.

مشکلات گردش خون

با سونوگرافی داپلر می‌توان جریان خون در عروق و یا فشار خون را اندازه گیری کرد. همچنین به‌منظور تشخیص سرعت جریان خون و یا انسداد آن نیز می‌توان استفاده کرد.

اکوکاردیوگرام یا ECG نمونه‌ای از سونوگرافی داپلر است که می‌توان از آن برای ایجاد تصاویری از سیستم قلبی عروقی و اندازه گیری جریان خون و بررسی حرکت بافت قلبی در نقاط خاص استفاده کرد.

با سونوگرافی داپلر می‌توان عملکرد و وضعیت نواحی دریچه‌های قلب را ارزیابی کرد و هم مورد غیرعادی در قلب، برگشت خون دریچه‌ای و یا نشت خون از دریچه‌ها را مشاهده کرد. وضعیت پمپاژ خون توسط قلب نیز با این روش بررسی می‌شود.

همچنین در موارد زیر از سونوگرافی داپلر استفاده می‌شود:

• معاینه دیواره‌های عروق خونی
• بررسی ابتلا به ترومبوز سیاهرگی عمقی یا آنوریسم
• بررسی وضعیت قلب و ضربان قلب جنین
• بررسی ایجاد پلاک و لخته شدن خون
• تشخیص انسداد و یا تنگی عروق

داپلکس کاروتید نوعی از اولتراسونوگرافی کاروتید است که ممکن است شامل سونوگرافی داپلر باشد. این روش می‌تواند چگونگی حرکت سلول‌های خونی از عروق کاروتید را مشخص کند.

سونوگرافی در بیهوشی

سونوگرافی اغلب در بیهوشی به‌منظور هدایت سوزن حاوی محلول بیهوشی در اطراف اعصاب استفاده می‌شود.

سونوگرافی در پزشکی اورژانس

سونوگرافی معمولاً در پزشکی اورژانس برای تشخیص برخی عارضه‌ها شامل موارد زیر استفاده می‌شود:

• آسیب‌های تروماتیک
• تامپوناد پریکارد
• ایجاد مایع در اطراف قلب
• هموپریتوئن یا نشت خون در شکم

سونوگرافی شکمی

متخصصان گوارش از سونوگرافی برای به دست آوردن تصاویر از طحال، کلیه‌ها، مجرای صفراوی، کیسه صفرا، کبد، آئورت، بزرگ سیاهرگ پایینی، پانکراس و دیگر اعضای سخت بدن واقع در شکم استفاده می‌کنند.

می‌توان از آن برای تشخیص بیماران مشکوک به سنگ کیسه صفرا و یا التهاب کیسه صفرا، کولسیستیت، استفاده کرد.

این روش می‌تواند به تشخیص التهاب و یا تورم آپاندیس که نشان دهنده آپاندیسیت است کمک کند. آزمایش خون می‌تواند وجود عفونت را تائید کند.

چربی و گاز در شکم در برخی موارد می‌تواند موجب انسداد امواج فرا صوت شود که تشخیص را مشکل‌تر می‌کند.

نوزادان تازه متولد شده

پزشک می‌تواند با قرار دادن پروب بر روی ملاج یا فونتانل (قسمتی نرم در بالای جمجمه)، سونوگرافی را بر روی نوزاد تازه متولد شده انجام دهد.

این روش را می‌توان به‌منظور تشخیص موارد غیرعادی در مغز، هیدروسفالی و لوکومالاسی پیرامون بطنی که نوعی آسیب مغزی سفید ماده است، به کار گرفت.

با کوچک‌تر شدن ملاج یا فونتانل در گذر زمان، کیفیت تصاویر کاهش می‌یابند.

اولتراسونوگرافی زایمان

سونوگرافی بخشی از مراقبت‌های استاندارد قبل از تولد نوزاد است. با کمک سونوگرافی تصاویر جنین یا رویان در رحم را می‌توان مشاهده کرد.

اولتراسونوگرافی زنان می‌تواند ابعاد مختلف سلامت جنین و مادر را مشخص کند. همچنین پزشکان می‌توانند با کمک آن وضعیت بارداری را بررسی کنند.

پروب یا ترانسوندر معمولاً بر روی شکم مادر قرار می‌گیرد اما در برخی موارد بر روی واژن قرار داده می‌شود.

اسکن درون واژنی می‌تواند تصاویری واضح‌تر از مراحل اولیه بارداری ایجاد کند و در صورت چاق بودن مادر انتخاب بهتری است.

سونوگرافی داپلر ضربان قلب جنین را نمایش می‌دهد و به پزشک کمک می‌کند علائم موارد غیرعادی در قلب و عروق خونی را مشاهده کند.

سونوگرافی و اورولوژی

در اورولوژی، با سونوگرافی می‌توان موارد زیر را بررسی کرد:

• بعد از ادرار کردن چه مقدار ادرار در مثانه باقی می‌ماند
• سلامت اعضای واقع در ناحیه لگن، از جمله رحم و بیضه‌ها

در مردان جوان، سونوگرافی می‌تواند انواع مختلف تورم ناشی از سرطان بیضه را تشخیص دهد.

سونوگرافی لگنی می‌تواند داخلی و یا خارجی باشد.

در مردان، سونوگرافی داخلی را می‌توان با وارد کردن پروب به رکتوم انجام داد. در زنان، از طریق واژن وارد می‌شود.

این روش می‌تواند اطلاعاتی در مورد غده پروستات، رحم و یا تخمدان فراهم کند.

سونوگرافی کف لگن می‌تواند به پزشک به‌عنوان مثال در تشخیص میزان پایین افتادگی لگن، بی‌اختیاری و یا انسداد خروج مدفوع کمک کند.

سونوگرافی اسکلتی عضلانی

از سونوگرافی می‌توان برای معاینه لیگامنت، سطوح استخوان‌ها، توده‌های بافت نرم، اعصاب، عضلات و تاندون‌ها استفاده کرد.

حین سونوگرافی

سونوگرافی را می‌توان در مطب پزشک به شکل سرپایی و یا در بیمارستان انجام داد. بیشتر اسکن‌ها بین 20 تا 60 دقیقه زمین می‌گیرد و بدون درد و صدا است. در بیشتر موارد، آمادگی خاصی قبل از انجام آن مورد نیاز نیست اما افراد بهتر است که لباس‌های گشاد و راحت بپوشند. در صورتی سونوگرافی از کبد یا سنگ کیسه صفرا ممکن است بیمار نیاز به ناشتا بودن داشته باشد. در سونوگرافی حین بارداری و به‌خصوص در مراحل اولیه آن، فرد باید مقدار زیادی آب بنوشد و مدتی قبل از تست از ادرار کردن خودداری کند. در صورت پر بودن مثانه، تصاویر بهتری گرفته می‌شوند.

سونوگرافی خارجی

در این روش ابتدا ژل خنک کننده بر روی پوست فرد مالیده می‌شود و سپس ترانسوندر بر روی آن قسمت قرار داده می‌شود. سپس ترانسوندر در قسمتی که نیاز به معاینه دارد حرکت داده می‌شود.

سونوگرافی داخلی

اگر ارگان‌های تولید مثل بدن یا ادراری را باید مورد بررسی قرار گیرد، ترانسوندر ممکن است در مردان داخل رکتوم و در زنان داخل رکتوم یا واژن قرار داده شود.

برای معاینه قسمتی از سیستم گوارشی برای مثال مری، غدد لنفاوی سینه و یا شکم ممکن است از اندوسکوپ استفاده شود. در این روش ابزار سونوگرافی سبکی به انتهای اندوسکوپ متصل می‌شود که معمولاً از طریق دهان وارد بدن می‌شود.

قبل از انجام این روش برای کاهش درد بیمار از داروهای آرام‌بخش استفاده می‌شود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: بیمارستان ابن سینا

موسیقی و عملکرد مغز" ارتباط موسیقی با مغز"

به طور کلی در هنگام شنیدن موسیقی با توجهبه نوع موسیقی و شنونده قسمتهای مختلف مغز فعال است. ولی به طور کلی هر دو نیمکره ی مغز در شنیدن موسیقی فعال می باشند. در مغز مناطق و سیستمهای پردازشی جداگانه ای را برای زبان محاوره ای و موسیقی وجود دارد. و این مهم با مطالعه بیماریهایی مانند آمیوزیکا (Amusica) که در آن فرد قادر به تکلم است ولی قادر به درک موسیقی نیست یا آفازیا(aphasia) که بیمار قادر به تکلم نیست ولی موسیقی را در کمی کند قابل نتیجه گیری است. در صورتیکه نیمکره راست مغز دچار سکته یا بیماری شود شناسایی و پردازش طنین صدا نیز دچار مشکل می شود و مغز صداها را از هم تشخیص نمی دهد.

معاینات و بررسیهای متعدد از مغز نوازندگان حرفه‌ای نشان می‌دهد که ماده خاکستری مخچه و ناحیه شنوایی مغز آنان نسبت به افراد غیر موزیسین بیشتر است. مغز نوازندگان سازهای زهی و پیانو هم بخشهایی که مسئول کنترل حرکات ظریفfine motor هستند 400 درصد رشد بیشتری دارند. همچنینcorpus callosum مغز نوازندگانی که قبل از سن 77 سالگی شروع به فراگیری ساز نموده‌اند بزرگ‌تر از سایرین است. از این رو بین دو نیم‌کره و بخشهای مختلف مغز آنان ارتباط و هماهنگی بیشتر و بهتری برقرار می‌شود.

موسیقی بی واسطه بر مغز تاثیر می گذارد. تاثیر موسیقی بر مغز به سه طریق صورت می گیرد:

· تاثیر بر ساختار مغز

· تاثیر بر بیو شیمی مغز

· تاثیر بر امواج مغزی

در زیر به خلاصه ای از مناطق مختلف مغز که در هنگام شنیدن موسیقی فعالند اشاره می کنیم:

گوش کردن کلی به موسیقی: نیمکره چپ – کورتکس شنوایی

تن موسیقی: نیم کره راست – کورتکس شنوایی

طنین موسیقی: نیم کره راست

ملودی: نیمکره راست

ریتم: مخچه – پشت نیمکره چپ

قطعات آشنای موسیقی: نیمکره چپ – منطقه گیجگاهی

یادآوری نام اهنگ: نیمکره چپ

تمرکز روی شعر و ترانه: نیمکره راست

نواختن موسیقی مخچه، نیمکره راست

- تاثیر موسیقی بر نورو شیمی مغز:

تاثیری که موسیقی بر نوروترنسمیترها و همچنین ترشح هورمون های درون ریز مثل کورتیزول دارد شامل:

افزایش تولید آندروفین، افزایش سطح ملاتونین، افزایش سطح نور اپی نفرین و اپی نفرین، تحریک ترشح اوپیویید ها و در نتیجهآزاد سازی دوپامین، افزایش سطوح پلاسمایی هورمون اکسی توسین

هر کدام از عملیات یاد شده به نوعی در افزایش سطح آرامش روانی و کاهش استرس نقش فعالی دارند. از جهت دیگر افزایش هر یک از انتقال دهنده های فوق موجب افزایش سطح ایمنی بدن نیز می شوند. همانگونه که می دانیم سیستم ایمنی ما تحت تاثیر منفی استرس های مزمن قرار دارد.استرس نه تنها سلول های مغز را از بین می برد بلکه باعث تضعیف و زوال حافظه می گردد.

موسیقی های آرام موجب افزایش دوپامین و سرتونین می گردند و موسیقی هایی با ریتم تند باعث افزایش کورتیزول در سطح بدن می شوند.تمرینات موسیقی همچون نیروی بازدارنده‌ای مانع از بین رفتن سلولهای عصبی در سنین بالا می‌شود.

درمطالعات الکتروآنسفالوگرام های دریافت شده از مغز 4 نوع موج در موقعیت های مختلف از فعالیت مغز ثبت شده است که شامل:

امواج بتا:امواج بالای12هرتز

در این موقعیت مغز فعال است و در وضعیت هوشیاری به سر می‌برد. امواج مغز در این موقعیت بین 13 تا 25 هرتزهستند برای ایجاد این موقعیت از مغز می‌توان از آهنگ‌های تند و رقص گونه استفاده کرد. در کودکان مبتلا به بیش فعالی دامنه این موج کاهش یافته به همین دلیل سطح توجه و هوشیاری پایین تری نسبت به سایر کودکان دارند.

امواج آلفا:امواج بین8 تا12هرتز

در این موقعیت مغز در حالت آرام به سر می‌برد می‌توان توسط موسیقی این موقعیت را در طول روز ایجاد کرد در این موقعیت معمولا چشم‌ها بسته هستند و رویاهای روز به وجود می‌آیند امواج مغز در این موقعیت بین 8 تا 12 هرتزهستند این موقعیت از مغز را می‌توان توسط آهنگ‌های خیلی ملایم و آرام ایجاد کرد. در بسیاری از پژوهش ها ارتباط موج آلفا با ضریب هوشی نشان داده شده.

امواج تتا: امواج بین 4 تا8هرتز

موقعیت تتا که بطور عمده در بخش های گیجگاهی و آهیانه مغز ایجاد می‌شود موقعیت خلاقیت مغز است امواج مغز در این وضعیت بین 4 تا 8 هرتزمی باشند. هوشیاری مغز در این وضعیت بین خواب و بیداری است آهنگ‌هایی که بتوانند این موقعیت مغزی را حفظ کنند معمولا خیلی آرام هستند و معمولا با سرعت خیلی پایین اجرا می‌شوند. در کودکان مبتلا به بیش فعالی دامنه این موج بسیار افزایش یافته به همین دلیل آنها دائما دچار حواس پرتی و نقص توجه هستند.

امواج دلتا: امواج کمتر از4هرتز

در این موقعیت که امواج مغز بین 1تا 4هرتز است و موقعیت خواب عمیق مغز است در این موقعیت، تنفس عمیق، سطح و فشار خون، ضربان قلب و دمای بدن به حداقل خود می‌رسد آگاهی و هوشیاری در این وضعیت در پایین‌ترین میزان است که موسیقی اثر چندانی بر روی مغز نمی‌گذارد.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منابع:

رحیمی، محمد اختلالات ویژه یادگیری،نشر سپهر اندیشه، قم، ١٣٩٢

پینل جان،روانشناسی فیزیو لوژیک،مهرداد فیروز بخت،نشر ویرایش،1387

خداپناهی محمد کریم، روانشناسی فیزیولوژیک،نشر سمت،1380

میلیگان جک، قدرت موسیقی و آواز،آذر عمرانی،نشر ویرایش 1388

جنسن اریک، چگونگی تاثیر موسیقی بر مغز،آذر عمرانی،نشر ویرایش، 1386

باسانو مری،شفا با کمک موسیقی،آذر عمرانی،ارسباران 1383

لی،اچ ام میتو، موسیقی و سلامتی،آذر عمرانی ارسباران 1384

کیست گانگلیون روی مچ دست و مچ پا: علت و درمان

کیست گانگلیون (GANG glee on) یک توده‌ی پر از مایع در زیر پوست است که اغلب روی مفصل مچ دست یا تاندون دست دیده می‌شود. کیست گانگلیون زمانی ایجاد می‌شود که یک پارگی کوچک یا فتق در بافت نازک پوشاننده مفصل یا تاندون ایجاد شود. این بافت در این حالت برآمده شده و کیسه‌ای را تشکیل می‌دهد. سپس مایع از مفصل به داخل کیسه نشت می‌کند و باعث تورم آن می‌شود.

گزگز، سوزن‌سوزن شدن یا بی‌حسی شود. ممکن است کیست باعث شود که دامنه حرکتی مفصل کاهش پیدا کند یا قدرت شما برای گرفتن اشیا کمتر شود. حتی اگر کیست باعث بروز درد شود نیز، این درد معمولا خیلی شدید نیست. تنها چیزی که باعث می‌شود بیماران به پزشک مراجعه کنند، ظاهر نگران‌کننده‌ی آن است. در ناحیه‌ای که کیست تشکیل شده، ممکن است پوست ظاهری صاف، گرد و کشسانی داشته باشد.

تشخیص کیست گانگلیون

تشخیص کیست گانگلیون معمولا طی معاینات فیزیکی توسط پزشک در مطب انجام می‌شود. پزشک در ابتدا سابقه بیمار شما یا کودک شما را بررسی کرده، سوالاتی از شما می‌پرسد و سپس معاینات فیزیکی را انجام می‌دهد. برای تشخیص کیست گانگلیون آزمایش خاصی لازم نیست مگر این که بیمار درد زیادی داشته باشد. در برخی موارد خاص، انجام عکسبرداری رادیولوژی یا اسکن ام‌آر‌آی تجویز می‌شود. البته تصاویر رادیولوژی کیست گانگلیون را نشان نمی‌دهند اما می‌توانند مشکلات دیگر را در صورت وجود نشان دهند. تصاویر اسکن ام‌آرآی می‌توانند کیست‌های پنهان زیر پوست و یا سایر علل درد بیمار را آشکار کنند.

تسکین درد می‌شود. یک کیسه چای سبز را به مدت 5 دقیقه در آب گرم فرو کنید. کیسه چای را بردارید و آب اضافی آن را بگیرید. چای کیسه‌ای گرم را حداقل به مدت 10 دقیقه روی کیست نگه دارید. این روند را 4 تا 5 بار در روز تکرار کنید. این کار را تا جایی ادامه دهید که کیست ناپدید شود.

روغن کندر

روغن کندر یک قابض بسیار موثر است و به کاهش اندازه کیست گانگلیون کمک می‌کند و همچنین درد را کاهش داده و از عود کردن کیست جلوگیری می‌کند. 2 قطره روغن کندر را روی کیست بمالید و سپس روی آن را با یک باند نرم و تمیز بپوشانید. بعد از 24 ساعت یا بیشتر، بانداژ را بردارید و پوست خود را شستشو داده و مجددا با استفاده از یک باند نو و تمیز، این کار را تکرار کنید. این روش را برای چند روز انجام دهید تا کیست ناپدید شود. به منظور جلوگیری از عود کردن کیست، این روش را به مدت دو هفته پس از ناپدید شدن کیست ادامه دهید.

زنجبیل

زنجبیل دارای خواص ضدالتهابی قوی است که به کاهش درد و التهاب ناشی از کیست گانگلیون کمک می‌کند. زنجبیل همچنین فعالیت عامل Cox-2 را که علت احتمالی درد در کیست گانگلیون است، مسدود می‌کند. شما می‌توانید برای دیدن اثر زنجبیل، 2 تا 3 بار در روز چای زنجبیل خانگی بنوشید. برای تهیه چای زنجبیل، حدود دو سانتی‌متر از ریشه‌ی زنجبیل تازه را ریز برش دهید و اجازه دهید به مدت 10 دقیقه یا بیشتر در یک فنجان آب بجوشد.همچنین می‌توانید در هنگام آشپزی از زنجبیل تازه‌ی بیشتری در غذا استفاده کنید یا پس از مشورت با پزشک از مکمل‌های زنجبیل استفاده کنید. به طور کلی، دوز ایمن و موثر برای مکمل زنجبیل در حدود 500 تا 1000 میلی‌گرم، برای یک یا دو بار در روز در نظر گرفته می‌شود.

زردچوبه

زردچوبه قرن‌هاست که برای تسکین انواع دردها و کاهش التهاب استفاده می‌شود. این ماده در کاهش درد و التهاب ناشی از کیست گانگلیون نیز موثر است. عوامل و فاکتورهای متعددی مانند سیتوکین‌ها، پروتئین کینازها، وضعیت ردوکس، آنزیم‌ها و چسبندگی مولکولی در بروز التهاب در بدن موثر هستند و کورکومین موجود در زردچوبه می‌تواند با تنظیم کردن این فاکتورها به کاهش التهاب کمک کند.شما باید به مدت چند روز، آب زردچوبه‌ی تازه را 2 تا 3 بار در روز مستقیماً روی ناحیه آسیب‌دیده بمالید. شما می‌توانید پس از مشورت با پزشک، زردچوبه را به صورت قرص‌های نکمل نیز مصرف کنید. در این مورد حتما توجه کنید که با پزشک مشورت کنید چرا که مصرف این مکمل خصوصا برای افرادی که از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده می‌کنند، می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.

ژل آلوئه ورا

ژل آلوئه ورا دارای خواص ضد التهابی است و می‌تواند به تسریع روند بهبود کیست گانگلیون کمک می‌کند و درد و تورم ناشی از کیست گانگلیون را کاهش دهد. شما باید ژل آلوئه ورا را مستقیما از برگ‌های تازه‌ی آلوئه ورا استخراج کرده و به آرامی روی ناحیه مورد نظر اعمال کنید. ژل آلوئه ورا باید حداقل 20 دقیقه روی پوست بماند و پس از آن می توانید پوست خود را شست‌وشو دهید. این کار را باید 3 تا 4 بار در روز به مدت چند روز یا تا زمانی که کیست ناپدید شود تکرار کنید.

آرنیکا

آرنیکا خواص دارویی متعددی دارد. این گیاه درخشندگی پوست شما را افزایش داده و سموم را از بدن شما دفع می‌کند. آرنیکا همچنین گردش خون را افزایش داده و روند بهبودی را در بدن تسریع می‌کند. خواص ضد التهابی آرنیکا به کاهش التهاب ناشی از کیست گانگلیون کمک کرده و تورم آن را کاهش می‌دهد. آرنیکا در اشکال مختلف مانند مایع، پماد، ژل، کرم و کپسول موجود است. شما می‌توانید یک لایه نازک از ژل یا کرم آرنیکا را 3 تا 4 بار در روز روی ناحیه مورد نظر بمالید و این کار را تا چند روز یا تا زمانی که کیست از بین برود ادامه دهید.

شما همچنین می‌توانید اسانس آرنیکا را با مقدار مساوی روغن زیتون یا روغن نارگیل ترکیب کرده و به آرامی روی پوست ماساژ دهید و سپس روی آن را با بانداژ ببندید.

از آنجایی که برخی از افراد به آرنیکا حساسیت یا آلرژی دارند، توصیه می‌شود قبل از شروع استفاده از آرنیکا، مقدار کمی از آن را روی یک ناحیه دیگر از پوست امتحان کنید.

درمان‌های خانگی رایج برای کیست گانگلیون که در بالا به آن اشاره شد، همگی بی خطر تلقی می‌شوند. با این حال توصیه می‌کنیم که در صورت تشدید علائم یا عدم مشاهده‌ی بهبودی حتما به پزشک خود مراجعه کرده و با او مشورت کنید.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: توانبخشی نگین آزادی

علل و درمان ورم، التهاب و سوزش مری

ورم مری چیست؟

ورم مری نوعی التهاب در جداره مری است. مری لوله‌ای است که غذا از طریق آن از گلو به سمت معده می‌رود. اگر این بیماری درمان نشود می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد و باعث ایجاد مشکلاتی در بلع، زخم و اسکار در مری شود و همچنین باعث ایجاد بیماری‌های معده می‌شود.

در برخی موارد درمان نکردن بیماری‌های مری باعث ایجاد یک بیماری به نام مری بارت می‌شود که می‌تواند احتمال بروز سرطان مری را افزایش دهد.

ورم مری و انواع آن

ورم مری به هر گونه التهاب یا سوزش مری گفته می‌شود. مری لوله‌ای است که غذا را از گلو به سمت شکم می‌فرستد. ازوفاژیت یا ورم مری علائم متنوعی دارد که می‌تواند شامل اختلالات بلع، گلودرد و سوزش سر دل باشد. اگر ورم مری درمان نشود می‌تواند باعث ایجاد زخم یا حتی باریک شدن مری شود که یک فوریت پزشکی تلقی می‌شود.

انتخاب گزینه‌های درمانی به شناخت علت اصلی بیماری بستگی دارد. بسیاری از افراد سالم با انجام اقدامات درمانی مناسب در مدت مدت 2 تا 4 هفته بهبود می‌یابند. دوره بهبود برای افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف‌تر است یا به عفونت مبتلا هستند بیشتر طول می‌کشد.

التهاب ائوزینوفیلیک مری

التهاب ائوزینوفیلیک مری به دلیل تجمع گلبول‌های سفید خون در مری ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند به دلیل واکنش بدن به یک آلرژن باشد. در کودکان این واکنش آلرژیک می‌تواند مشکلاتی در غذا خوردن ایجاد کند.

غذاهایی که ممکن است باعث تشدید این حالت شوند عبارتند از شیر، سویا، تخم مرغ، گندم سیاه، گندم، بادام زمینی، لوبیا و گوشت گاو. آلرژن های استنشاقی مانند گرده می‌توانند باعث التهاب مری شوند.

رفلاکس ورم مری

رفلکس ورم مری معمولاً به دلیل بیماری رفلکس معده به مری ایجاد می‌شود. رفلکس معده به مری زمانی اتفاق می‌افتد که محتویات معده شامل اسیدها به سمت مری بازمی‌گردند. این باعث تورم مزمن و سوزش مری می‌شود.

التهاب مری ناشی از مصرف دارو

ورم مری ناشی از مصرف دارو زمانی اتفاق می‌افتد که داروهای خاصی با آب ناکافی مصرف شوند. این باعث می‌شود که این داروها مدت زمان زیادی در مسیر مری باقی بمانند. برخی از این داروها عبارتند از داروهای کاهش‌دهنده درد، آنتی‌بیوتیک‌ها، کلراید پتاسیم و بیس فسفونات‌ها (داروهای جلوگیری کننده از پوکی استخوان).

التهاب عفونی

التهاب عفونی مری یک بیماری نادر است که در اثر باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها یا انگل‌ها به وجود می‌آید. اگر استفاده از داروها یا ابتلا به برخی بیماری‌ها باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن شما باشد احتمال این که به این بیماری مبتلا شوید افزایش می‌یابد. این نوع از التهاب بین افراد مبتلا با اچ آی وی یا ایدز، سرطان و دیابت شایع است.

علائم ورم مری

برخی از علائم ورم یا ازوفاژیت مری عبارتند از:

• اختلال در بلع کودکان و بزرگسالان
• احساس درد در هنگام بلع
• گلو درد
• صدای خروسی
• سوزش سر دل
• رفلاکس معده
• درد در قفسه سینه (در هنگام غذا خوردن تشدید می‌شود)
• حالت تهوع و استفراغ
• درد شکم
• کاهش اشتها
• سرفه

کودکان و خردسالان احتمالاً در غذا خوردن مشکل پیدا می‌کنند.

عوامل که ممکن است باعث ایجاد ورم مری شوند

برخی از عواملی که ممکن است باعث ایجاد ورم یا التهاب مری شوند عبارتند از:

• ضعیف بودن سیستم ایمنی بدن در اثر بیماری‌هایی مانند اچ آی وی، دیابت، لوسمی، بیماری‌های غدد لنفاوی و بیماری‌های خود ایمنی دیگر
• فتق هیاتال (زمانی که قسمتی از معده با باز شدن پرده دیافراگم که بین مری و معده است وارد قفسه سینه شود)
• شیمی‌درمانی
• پرتودرمانی در قفسه سینه
• انجام عمل جراحی در ناحیه قفسه سینه
• مصرف داروهایی برای پیشگیری از واکنش عدم پذیرش بدن نسبت به ارگان‌های پیوندی
• مصرف آسپیرین و داروهای ضدالتهابی
• استفراغ مزمن
• چاقی
• مصرف مشروبات الکلی و استعمال دخانیات
• سابقه ابتلا به بیماری ورم مری و آلرژی در خانواده

اگر سیستم ایمنی بدن شما سالم باشد احتمال اینکه به ازوفاژیت عفونی مبتلا شوید کاهش می‌یابد.

عوارض بهداشتی بلندمدت بالقوه

درمان نکردن ورم مری باعث ابتلا به بیماری‌ها و عوارض مرتبط با عملکرد و ساختار مری می‌شود. برخی از این بیماری‌ها عبارتند از:

• مری بارت بر اثر رفلاکس، آسیب مری
• باریک شدن و گرفتگی و اسپاسم مری که می‌تواند باعث اختلالات بلع شود.
• زخم مری و سوراخ مری (سوراخ شدن مری)

ورم مری چگونه تشخیص داده می‌شود؟

برای تشخیص علت ابتلا به ورم مری برخی از معاینات زیر انجام می‌شود:

• آندوسکوپی
• عکس‌برداری به‌ وسیله اشعه ایکس و باریم که به آن مجموعه دستگاه گوارش فوقانی هم گفته می‌شود.
• بیوپسی
• تست‌های آلرژی که می‌تواند شامل تست پوست و حذف برخی از غذاهای خاص از برنامه غذایی شما باشد.

درمان ورم مری

روش‌های درمانی التهاب مری به تشخیص دقیق علت ایجادکننده علائم آن بستگی دارد. برخی داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده می‌شوند عبارتند از:

• داروهای آنتی‌ویروس
• داروهای ضد قارچ
• آنتی اسیدها
• داروهای کاهش‌دهنده درد
• استروئیدهای خوراکی
• داروهای مهارکننده پمپ پروتون (این داروها تولید اسید معده را متوقف می‌کنند)

اگر حساسیت‌های غذایی باعث ورم مری بود

غذاهایی که باعث ایجاد حساسیت می‌شود را شناسایی کرده و آن‌ها را از برنامه غذایی خود حذف کنید. معمولاً غذاهایی مانند گوجه، مرکبات، غذاهای تند و پر ادویه، الکل، کافئین، پیاز، سیر، نعناع و شکلات باعث ایجاد حساسیت و آلرژی می‌شوند.

با کاهش مصرف غذاهای تند و پر ادویه، غذاها و نوشیدنی‌های اسیدی و غذاهای خام و سخت از شدت علائم بیماری بکاهید. لقمه‌های خود را کوچک گرفته و آن‌ها را خوب بجوید. شما باید از مصرف الکل و استعمال دخانیات اجتناب کنید زیرا باعث تورم و سرکوب سیستم ایمنی بدن می‌شوند.

• اگر ورم مری به دلیل تنگ شدن مری به وجود آمده است

در این حالت باید به کمک عمل جراحی مری را گشاد کرد.

• اگر مصرف دارو باعث ورم مری شده است

مقادیر زیادی آب بنوشید و نوع مایع دارو را مصرف کنید یا دارو را با داروهای مشابه جایگزین کنید. تا 30 دقیقه پس از مصرف این داروها از دراز کشیدن اجتناب کنید.

دورنمای بلندمدت این بیماری چیست؟

التهاب مزمن مری می‌تواند باعث تنگ شدن مری یا آسیب به بافت‌ها شود. اگر سلول‌های دیواره مری تغییر کرده باشد احتمال ابتلا به سرطان افزایش می‌یابد. شما می‌توانید از احتمال بروز حملات آتی التهاب مری با اجتناب از محرک‌های مشخص جلوگیری کنید.

دورنمای منحصر به ‌فرد این بیماری برای هر فرد به علل بروز بیماری و سلامت عمومی وی بستگی دارد. بسیاری از مردم پس از انجام اقدامات درمانی بهبود می‌یابند. افراد سالم اغلب حتی بدون انجام اقدامات درمانی پس از 5 روز بهبود می‌یابند. اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف باشد دوره درمان شما طولانی‌تر می‌شود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع:

برگرفته از مسعود صدرالدینی فوق تخصص گوارش

علائم و درمان بیماری هانتینگتون

بیماری هانتینگتون از بیماری های نادر و ارثی است که منجر به تخریب پیشرونده سلول ها می شود. این بیماری بر عملکرد فردی شما تاثیر می گذارد و اختلالات حرکتی، شناختی و روانی را به همراه دارد.

امکان ایجاد علائم ناشی از این بیماری در هر زمانی وجود دارد؛ اما اغلب در دهه 30 یا 40 علائم ظاهر می شود. اگر این بیماری قبل از 2 سالگی رخ دهد، به عنوان بیماری هانتینگتون نوجوانان شناخته می شود.

در صورتی که این بیماری در مراحل اولیه زندگی رخ دهد، علائم تا حدی تفاوت دارد و بیمار پیشرفت سریع تری را تجربه می کند.

خوشبختانه داروهایی برای کمک به کنترل علائم بیماری هانتینگتون وجود دارد؛ اما چنین درمان هایی از زوال جسمی، رفتاری و ذهنی مرتبط با این بیماری جلوگیری نمی کند.

بیماری هانتینگتون، سبقت جویی (Anticipation) است یعنی بیماری در نسل های بعدی شروع زودتری دارد. همچنین سرایت پدری (Paternal Descent) دارد. یعنی سبقت جویی بیشتر در افرادی رخ می دهد که بیماری را از پدر به ارث برده اند. تکرار تری نوکلئوتید CAG در این بیماری افزایش می یابد. در افراد طبیعی 9 تا 37 تکرار وجود دارد ولی در هانتینگتون بیشتر از 40 تکرار CAG وجود دارد.

علائم بالینی: علائم در دهه 4 و 5 آغاز می گردد. بیماری پیشرونده بوده و طول عمر بیماران بعد از شروع علائم 15 سال است.

علائم بالینی این بیماران عبارتند از:

١- دمانس: اولین تغییرات شامل تحریک پذیری، کج خلقی و رفتار ضد اجتماعی است ولیکن سپس دمانس کاملا بروز می نماید.

٢- حرکات کره ای شکل اندام ها و تنه

3- انواع آتیپیک: در مواردی که از دوران کودکی آغاز می شود یا در دوران بزرگسالی شروع می گردد با علائم سفتی و کندی پیشرونده تظاهر می یابد که به آن نوع وستفال گفته می شود. در کودکان ممکن است صرع و اختلال تعادل هم به صورت شایع وجود داشته باشد. در مواردی که نمی توان سابقه خانوادگی را کشف کرد، مرگ زودهنگام یکی از والدین به تشخیص کمک می کند.

یافته های رادیولوژیک

در MRI مغزی این بیماران، آتروفی قشر مغز و هسته دم دار (کودیت) مشاهده می گردد

در PETScan: کاهش سرعت متابولیک استریاتال و کاهش مصرف گلوکز در هسته کودیت مشاهده می شود. در بیماری هانتینگتون نورون های گابائرژیک از بین می روند.

درمان بیماری هانتینگتون

همانطور که اشاره شد درمان اختصاصی برای دمانس هانتینگتون وجود ندارد اما اختلالات حرکتی ممکن است به داروهایی که با مهار دوپامینرژیک نورون های خروجی جسم مخطط تداخل می کنند جواب بدهند مثل: هالوپریدول.

داروهای آنتی سایکوتیک أتیپیک: کوئتیاپین همانند الانزاپین یا ریسپریدون برای درمان سایکور یا رفتار از هم گسیخته به کار می رود.

پیش آگهی

میانگین میزان بقاء بعد از شروع بیماری به طور متوسط حدود 20-10 سال است.

نگارش و گرد آورنده: رضا رحیمی

منبع: وب سایت دکتر مهربان و دکتر طاهریان متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات

در این بخش با

شکستگی مهره های کمر و راهکارهای درمانی آن آشنا می شوید.

شکستگی مهره های کمر یا ستون فقرات معمولا به دلیل پوکی استخوان یا در اثر ضربه هایی مانند تصادفات رانندگی رخ می دهد.

در صورتی که نخاع آسیب ندیده باشد و برای ترمیم مهره های شکسته شده نیاز به عمل جراحی داشته باشید، معمولا مشکل و عارضه های طولانی مدتی را ناشی از شکستگی مهره تجربه نخواهید کرد.

کمردردی دارید که بدتر می شود یا طی چند روز از بین نمی رود و همراه با تورم است، حتما نیاز به بررسی توسط متخصص مغز و اعصاب دارد.

علائم شکستگی مهره های کمر

شکستگی مهره های کمر چه علائمی دارد

بسیاری از افراد متوجه شکستگی فشاری نمی شوند، به خصوص اگر در طول زمان به دلیل پوکی استخوان رخ دهد و پس از ضربه ایجاد نشده باشد.

حتی ممکن است دردی نداشته باشید و تنها در طی آزمایشات تصویربرداری متوجه شکستگی فشاری شده باشید.

تروماها معمولا منجر به شکستگی نوع انفجاری یا فلکشن و دیسترکشن می شود. اگر ضربه ای مانند سقوط یا تصادفات رانندگی را تجربه کنید، کمر شکسته طی درمان جراحت ایجاد شده تشخیص داده می شود.

امکان ایجاد چنین علائمی وجود دارد:

کمردرد

درد شدیدی در کمر وجود دارد که با گذشت زمان بدتر می شود، به خصوص زمانی که در حال راه رفتن یا حرکت هستید.

تورم یا حساسیت

ناحیه اطراف مهره های شکسته ممکن است متورم شود و هنگام لمس احساس درد داشته باشید.

تغییراتی در وضعیت بدنی شما

افتادگی و خمیدگی در ستون فقرات که باعث می شود به جلو خم شوید، در حالی که قبلا چنین حالتی را نداشته اید.

سوزن سوزن شدن یا بی حسی

احساس گزگز یا بی حسی در کمر ممکن است روی بازوها یا پاهای شما احساس شود.

کاهش قد به دنبال شکستگی مهره های کمر

گاهی در طول زمانی به طور خیلی قابل توجهی کوتاه تر می شوید.

بی اختیاری

از دست دادن کنترل توانایی در مثانه یا روده بزرگ و کوچک

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع:

برگرفته از فاطمه طاهریان متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات

• دیابت چیست؛ صفر تا صد بیماری دیابت (روش های تشخیص و درمان دیابت)

WebMed

Diabetes

American Diabetes Association (AD)

​ World Health Organization

(Who)

جراحی بینی بنا به دلایل مختلفی صورت می پذیرد، و هر عملی جراحی عوارضی را دارد، بهتر آگاه باشید دو عضو بدن تا پایان عمر رشد دارد یکی از آنها بینی است. حالا بریم آشنا بشویم با؛

عوارض عمل جراحی زیبایی بینی

عمل جراحی زیبایی بینی نیز مانند هر جراحی دیگری اثرهای جانبی و عوارضی دارد که البته خوشبختانه به ندرت بروز می‌یابد و بیمار می‌تواند با رعایت اصول یک سبک زندگی سالم احتمال بروز این عوارض را به حداقل برساند. در مجموع وضعیت جسمی نامساعد، استعمال دخانیات یا ابتلا به عارضه یا بیماری احتمال مواجهه با عوارض پس از عمل بینی را افزایش می‌دهد. همان طور که گفته شد احتمال بروز عوارض جراحی زیبایی بینیبسیار اندک است و در واقع تنها 5 درصد بیماران با این عوارض روبه‌رو می‌شوند، اما بهتر و ایمن‌تر آن است که بیمار پیش از جراحی زیبایی بینی از این خطرهای احتمالی آگاه شود و برای رویارویی با آنها آماده باشد.

بعضی عوارض رینوپلاستی بینی عمومی هستند و احتمال بروزشان پس از هر عمل جراحی وجود دارد، اما شماری از عوارض صرفاً مربوط به رینوپلاستی یا عمل جراحی زیبایی بینی می‌شود بعنوان مثال افتادگی نوک بینی از عوارض مختص به عمل رینوپلاستی می باشد. در هر حال جراح و کارکنان کلینیک موظف‌اند بیمار را پیش از عمل بینی از این خطرهای احتمالی آگاه و وی را برای رویارویی با چنین مشکلاتی آماده سازند.

عوارض و خطرات

نکته حائز اهمیت در خصوص عوارض عمل بینی این است که باید هم عوارض عمومی مرتبط با تمام عمل‌های جراحی و هم عوارض خاص رینوپلاستی، چه در رینوپلاستی قومی و چه در جراحی ترمیمی بینی، در نظر گرفته شود و پیش از عمل به تفصیل در مورد آنها با جراح صحبت و تبادل نظر شود. در ادامه ابتدا به ذکر عوارض عمل زیبایی بینی می‌پردازیم که احتمال بروز آنها در هر عملی، از جمله عمل بینی وجود دارد:
• خونریزی
• عفونت
• واکنش شدید به بیهوشی و داروی ‌بی‌حسی
• هماتوم (جمع شدن خون زیر پوست)
خطرهای احتمالی خاص جراحی بینی عبارت‌اند از:
• بی‌حسی و کرختی
• خون دماغ شدن
• به جا ماندن اثر زخم روی پایه بینی
• پارگی رگ‌های خونی کوچک روی سطح پوست
• تورم
• آسیب عصبی دائمی
• اصلاح بیش از اندازه یا نابسنده بینی که انجام جراحی ترمیمی و ثانویه بینی را ضروری می‌سازد.

انتخاب جراح زیبایی مجرب و متبحر احتمال بروز عوارض مرتبط با رینوپلاستی را به شدت کاهش می‌دهد. بیمار باید نهایت استفاده را از جلسه مشاوره ببرد و هر گونه سؤال و ابهام در خصوص عوارض و مشکلات عمل بینی، مزایا و خطرهای احتمالی را با جراح در میان بگذارد. ضمناً پیروی دقیق از دستورات جراح در مورد مراقبت‌های قبل و بعد از عمل جراحی بینی نیز مانع بروز عوارض می‌شود.

اثرات جانبی

علاوه بر خطرهای احتمالی مرتبط با جراحی زیبایی بینی، عوارض جانبی کوتاه مدت بالقوه‌ای نیز وجود دارد. از آنجایی که مورد جراحی بینی هر بیمار با دیگری متفاوت است، اثرهای جانبی مختلفی در بیماران بروز می‌یابد. با صرف زمانی اندک و مطالعه این عوارض و مدت دوام آنها می‌توان با آرامش خاطر و اعتماد بیشتری در مورد انجام این عمل تصمیم گرفت و بهتر با پیش‌آگهی عمل مواجه شد.

درد پس از جراحی

عمل جراحی زیبایی بینی یکی از مؤثرترین روش‌های بهبود زیبایی چهره است. بااین حال چون غضروف و استخوان بینی در عمل بینی تا حد زیادی دستکاری می‌شود، بروز درد و ناراحتی پس از عمل بینی طبیعی است. خوشبختانه این ناراحتی معمولاً کم است و اکثر بیماران می‌توانند با مصرف مسکن درد را به خوبی مدیریت کنند. جراح بینی برای بیمارانی با بینی استخوانی که به درد حساسیت شدید دارند، مسکن‌های قوی‌تر تجویز می‌کند.

تورم

یکی از رایج‌ترین عوارض جانبی جراحی بینی ورم اطراف چشم و بینی است. ورم در روزهای نخست پس از عمل بینی قابل ملاحظه است، اما پس از سپری شدن دو هفته تا حد چشمگیری فروکش می‌کند. البته ورم اندکی تا 6 ماه پس از جراحی وجود دارد. نتیجه نهایی عمل بینی را معمولاً می‌توان پس از یک سال مشاهده کرد.

کبودی

کبودی یکی از عوارض شایع عمل زیبایی بینی است. میزان کبودی پس از جراحی به حساسیت بیمار و گستردگی جراحی بستگی دارد. این کبودی معمولاً به ناحیه اطراف چشمان محدود می‌شود و پس از حداکثر 10 روز برطرف می‌شود. اگرچه کبودی یکی از نشانه‌های عوارض جدی‌تر محسوب نمی‌شود، بهتر است بیمار شرایط کلی و نحوه بروز عوارض را به دقت تحت نظر داشته باشد و در صورت رویارویی با هر گونه علامت غیرطبیعی با پزشک در خصوص اقدام‌های ضروری دیگر، علاوه بر زمان لازم برای استراحت، مشورت کند.

به‌ جا ماندن اثر زخم پس از جراحی بینی

اگرچه جای زخم پس از جراحی بینی باقی می‌ماند، اما اکثر اطرافیان قادر به مشاهده آن نیستند. در جراحی بسته بینی برشی داخل سوراخ بینی ایجاد می‌شود، در نتیجه جای زخم کاملاً مخفی خواهد بود. در جراحی باز بینی، که امروزه کمتر انجام می‌شود، یک برش کوچک روی پوست جداکننده دو سوراخ بینی از یکدیگر ایجاد می‌شود. این برش معمولاً به خوبی التیام می‌یابد و تنها جای زخم بسیار کوچکی را به جا می‌گذارد که اطرافیان عموماً متوجه آن نمی‌شوند. نشانه‌ها و اثرهای بیرونی دائمی، چه در عمل باز و چه در عمل بسته، در بدترین حالت بسیار اندک و تقریباً محو خواهد بود.

مدیریت عوارض جراحی بینی

بعضی از عوارض جراحی بینی قابل جلوگیری‌اند یا می‌توان آنها را به حداقل رساند. بیمار باید پس از عمل زیبایی بینی هر چه سریع‌تر راه رفتن را شروع کند تا جریان خون افزایش و خطر لخته شدن خون در وریدهای عمقی (DVT) کاهش یابد. بیمار باید آنتی بیوتیک را مطابق دستور پزشک مصرف و دوره درمان را کامل کند تا خطر بروز عفونت به حداقل برسد. شرط احتیاط این است که بینی پس از جراحی به خوبی محافظت شود.

ترک دخانیات پیش از انجام عمل (و پس از آن) احتمال عفونی شدن، التیام نامناسب زخم و از بین رفتن بافت یا پوست را پس از جراحی به حداقل می‌رساند. نوشیدن مشروبات الکلی و مصرف داروهای غیرتجویزی خاصی مانند آسپرین یا مکمل‌های گیاهی به دلیل افزایش خطر خونریزی مجاز نیست.

جراح موظف است در مورد نشانه‎‌های هشداردهنده مربوط به عوارض خاص جراحی بینی، مانند عفونت، به بیمار توضیح دهد و نحوه مدیریت این عوارض را نیز به وی آموزش دهد. افزایش دما یا تب، قرمزی، ترشح و یا بوی نامطبوع محل‌های ایجاد برش و یا درد یا ورم شدید از نشانه‌های عفونت پس از جراحی بینی محسوب می‌شود. در ارتباط بودن بیمار با جراح جهت آرامش خاطر بیمار و دریافت راهنمایی در دوران بهبود جراحی بسیار مهم است.

مورد تک تک بیماران و هر عمل جراحی بینی منحصر به فرد است، بنابراین بهترین روش ارزیابی عوارض احتمالی برای هر بیمار گفتگو و تبادل نظر با جراح است. جراح طی جلسه مشاوره به بیمار می‌گوید که او احتمالاً پس از عمل بینی با چه عوارضی مواجه خواهد شد.

روند بهبودی عوارض و رسیدن به نتایج نهایی

هفته اول: پس از عمل جراحی زیبایی بینی احساسی مانند زمان سرماخوردگی دارید و مایعی آبکی و قرمز رنگ از بینی ترشح می‌شود.

هفته دوم: کاهش تورم و کبودی شروع می‌شود و احساس بسیار بهتری خواهید داشت. در این مرحله بخیه‌ها نیز کشیده می‌شود.

هفته سوم: چشم‌ها هنوز کبود هستند، اما به تدریج کبودی محو می‌شود. در این مرحله می‌توانید بینی خود را بگیرید و فین کنید.

هفته چهارم: در این زمان کبودی تا حد زیادی رفع شده و تورم نیز کاهش یافته است. پس از یک ماه می‌توانید به سر کار برگردید.

پس از گذشت یک ماه: بخش اعظم ورم کاملاً فروکش می‌کند.

پس از گذشت دو ماه: بینی هنوز بی‌حس است، اما به مرور این کرختی و بی‌حسی برطرف می‌شود.

پس از گذشت شش ماه: ورم تقریباً به طور کامل از بین رفته است و شکل نهایی بینی جدید قابل مشاهده است

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

انار چگونه از رشد و تکثیر تومورهای سرطانی جلوگیری می‌کند؟

محققان دانشگاه گوته فرانکفورت در مطالعه اخیرشان اظهار کردند متابولیت انار سلول‌های ایمنی بدن را که با تومور مبارزه می‌کنند، تقویت می‌کند.

به نقل از تی ان، محققان موفق به شناسایی رویکرد جدیدی برای درمان سرطان روده بزرگ شده‌اند. در مدل‌های پیش بالینی و مطالعات روی سلول‌های ایمنی انسان، محققان دریافتند که اورولیتین آ(محصول متابولیت انار) عملکرد سلول‌های ایمنی را در مبارزه با سرطان به طور پایدار بهبود می‌بخشد.

سرطان روده بزرگ همچنان یک بیماری با میزان مرگ و میر بالا در مراحل پیشرفته است. در سال‌های اخیر، یافته‌های تحقیقاتی متعدد تشخیص و درمان زودهنگام این بیماری را بهبود بخشیده است، اگرچه متأسفانه همه بیماران به اندازه کافی به رویکردهای درمانی جدید پاسخ نمی‌دهند، اما تحقیقات کنونی نشان داده که یکی از ویژگی‌های بیماری‌های تومور، اختلال در عملکرد سیستم ایمنی است: سلول‌های ایمنی که قرار است با تومور مبارزه کنند، به طور سیستماتیک توسط بافت اطراف تومور، یعنی ریزمحیط تومور، سرکوب می‌شوند. در نتیجه، عملکرد سلول‌های T که پاسخ ایمنی طبیعی بدن ما در برابر سرطان هستند، محدود می‌شود و به تومور اجازه رشد و گسترش غیرقابل کنترل را می‌دهند. اخیرا یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور "فلوریان گرتن" از دانشگاه گوته فرانکفورت، گام مهمی برداشته و به راه‌حل احتمالی این مشکل نزدیک‌تر شده است.

در این مطالعه محققان نشان دادند که اورولیتین آ (urolithin A) یک مسیر بیولوژیکی را القا می‌کند که میتوکندری، نیروگاه سلول در سلول‌های T را از طریق فرآیندی به نام میتوفاژی بازیافت و تجدید می‌کند. میتوکندری‌های پیر و آسیب دیده در سلول‌های T برداشته شده و با میتوکندری‌های جدید و کاربردی جایگزین می‌شوند. این برنامه ژنتیکی سلول‌های T را تغییر می‌دهد و بنابراین توانایی بیشتری برای مبارزه با تومور به آنها می‌دهد. محققان پتانسیل درمانی اورولیتین آ را به دو صورت نشان دادند: از یک طرف، اورولیتین آ می‌تواند به عنوان یک غذا در مدل پیش‌بالینی استفاده شود که رشد تومور را محدود می‌کند و حتی با ایمونوتراپی موجود به صورت هم‌افزایی عمل می‌کند. از سوی دیگر، فواید اورولیتین آ در سلول‌های T انسانی نیز مشاهده شد. درمان آزمایشگاهی با اورولیتین آ سلول‌های T انسانی را جوان‌سازی می‌کند و سلول‌های بنیادی T خاطره را در آزمایشگاه تولید می‌کند.

دکتر دومینیک دنک، پزشک بیمارستان دانشگاه فرانکفورت و اولین نویسنده این مطالعه، گفت: دلیل اینکه یافته‌های ما هیجان‌انگیز هستند، این است که ما تمرکز خود را بر سلول تومور نگذاشته‌ایم، بلکه بر روی سیستم ایمنی و دفاع طبیعی در برابر سرطان معطوف کرده‌ایم. ما امیدواریم از این برای بهبود پایدار درمان سرطان روده بزرگ و همچنین سایر سرطان‌ها استفاده شود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: تی ان

التهاب چشم (یوئیت)؛ از علت تا درمان

چشم از جمله حساس‌ترین اندام‌های بدن محسوب می‌شود که مراقبت‌های ویژه‌ای دارد. در صورت عدم مراقبت، ممکن است با بیماری‌هایی مانند التهاب چشم روبرو شود. بیماری التهاب چشم، از جمله بیماری‌های بسیار رایج است که عدم آگاهی از آن می‌تواند مشکلات جدی را برای فرد ایجاد کند.

خواندن این مقاله به شما کمک می‌کند تا در چنین شرایطی بتوانید به‌سرعت بیماری خود را تشخیص دهید و به پزشک معالج مراجعه کنید بنابراین برای دریافت اطلاعات بیشتر از بیماری التهاب چشم در ادامه با ما باشید.

آب سیاه باشد. این وضعیتی است که فشار داخل چشم می‌تواند باعث مشکلات بینایی شود.

اگر فردی علائم کراتیت را داشته باشد باید به پزشک یا چشم‌پزشک مراجعه کند تا فوراً مراقبت‌ها و درمان‌های موردنیاز آغاز شود.

انواع التهاب چشم

التهاب چشم، انواع مختلفی دارد که در ادامه به انواع آنها اشاره می‌کنیم.

اپی اسکلریت

اپی اسکلریت، یک بیماری التهابی است که بر بافت اپی اسکلر بین ملتحمه و صلبیه (قسمت سفید چشم) تأثیر می‌گذارد. ظاهر قرمز ناشی از این عارضه شبیه ورم ملتحمه به نظر می‌رسد، اما ترشحی وجود ندارد.

توکسوپلاسموز

توکسوپلاسموز، عفونتی است که توسط یک انگل تک سلولی به نام توکسوپلاسما گوندی ایجاد می‌شود. درحالی‌که این انگل در سراسر جهان یافت می‌شود. تشخیص توکسوپلاسموز معمولاً با آزمایش سرولوژیک انجام می‌شود. آزمایشی که ایمونوگلوبولین را اندازه‌گیری می‌کنند برای تعیین اینکه آیا فرد آلوده شده است یا خیر.
بسیاری از موارد توکسوپلاسموز مادرزادی را می‌توان با دارو درمان کرد. حتی کودکانی که در بدو تولد دچار عفونت‌های شدید شده‌اند، اگر زود تشخیص داده و درمان شوند، ممکن است هرگز علائم آسیب طولانی‌مدت شدید را نداشته باشند. تأخیر در تشخیص و درمان می‌تواند سبب آسیب‌های زیادی شود.

اسکلریت

اسکلریت، یک بیماری چشمی نسبتاً جدی است که در صورت عدم درمان می‌تواند باعث مشکلات طولانی مدت بینایی شود. از این‌رو این بیماری می‌بایست کاملاً جدی گرفته شود.
علائم آن شامل درد، قرمزی، حساسیت به نور است؛ اسکلریت با اختلالات خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس مرتبط است. این وضعیت را می‌توان با داروهای استروئیدی درمان کرد، بااین‌حال، مهم است که به سرعت به پزشک معالج خود مراجعه کنید. اسکلریت را می‌توان با استفاده از لامپ شکاف نیز تشخیص داد.

یووئیت (التهاب لایه میانی چشم)

التهاب Uvea، معمولاً به طور ناگهانی ظاهر می‌شود و به سرعت ایجاد خواهد شد. این امر می‌تواند نتیجه آسیب چشم باشد یا ممکن است در ارتباط با سایر اختلالات التهابی یا خودایمنی رخ دهد. علائم یووئیت شامل قرمزی، درد و تاری دید در یک یا هر دو چشم است؛ برخی از افراد ممکن است شناورها را ببینند یا کاهش بینایی را تجربه کنند.
اگر هر یک از علائم و نشانه‌های هشداردهنده یووئیت را دارید، در اسرع وقت به اپتومتریست خود مراجعه کنید.

قرمزی چشم

التهاب قرنیه چشم (کراتیت) چیست؟

کراتیت، یک التهاب چشم دردناک است؛ این التهاب می‌تواند ناشی از عفونت یا آسیب باشد. انواع مختلفی از التهاب چشم وجود دارد و هر نوع به درمان متفاوتی نیاز دارد. از آنجایی که چشم بسیار حساس است، راه‌های مختلفی برای محافظت از خود در برابر آسیب دارد؛ پلک چشم را می‌پوشاند، اشک و مایع از آن در برابر عفونت محافظت می‌کند. قرنیه خارجی‌ترین لایه چشم است و مانعی در برابر آلودگی، میکروب‌ها و بیماری‌ها ایجاد می‌کند.

ازآنجایی‌که قرنیه یکی از اولین خطوط دفاعی است، ممکن است تحریک شده و ملتهب شود که این به‌عنوان التهاب چشم شناخته می‌شود.

قطره سیپلکس

علائم التهاب چشم

علائم التهاب چشم در هر فرد می‌تواند متفاوت باشد، به طور مثال فردی می‌تواند دارای علائمی باشد که در فرد دیگر مبتلا به این بیماری وجود نداشته باشد. به‌طورکلی این علائم عبارت‌اند از:

• قادر نبودن به بازکردن چشم
• ریزش اشک
• ترشحات چشمی
• حساس شدن چشم به نور
• تغییرات در دید
• درد و خارش
• قرمزی و تورم چشم

ورم پلک کودکان

درمان‌های خانگی التهاب چشم

حساس بودن چشم سبب شده است که آسیب‌پذیری بیشتری داشته باشد؛ ازاین‌رو نیاز به مراقبت‌ها و آگاهی بیشتری دارد. از طرفی در صورت التهاب چشم می‌توان از درمان‌های خانگی در صورت شدید نبودن استفاده کرد که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

• استفاده از چای کیسه‌ای بر روی چشم
• استفاده از آب نمک
• عدم استفاده از لنز
• دور بودن از فضای آلوده
• استفاده از خیار روی چشم
• شستن مدام دست‌ها
• استفاده از سیب و سیب‌زمینی بر روی چشم

راه‌های تشخیص التهاب چشم

راه‌های تشخیص این بیماری به شرح زیر است:

• چشم پزشک چشم را معاینه می‌کند و در مورد آنچه که ممکن است باعث کراتیت شده باشد سؤالاتی می‌پرسد.
• پزشک ممکن است کراتیت باکتریایی یا قارچی را با برداشتن یک خراش کوچک از قرنیه برای ارسال به آزمایشگاه انجام دهد.
• کراتیت ویروسی نیازی به آزمایش آزمایشگاهی ندارد، اما پزشک اطلاعاتی در مورد سابقه پزشکی فرد می‌خواهد.
• کراتیت انگلی ممکن است نیاز به معاینه دقیق‌تری از چشم داشته باشد تا پزشک بتواند انگل ایجاد کننده این بیماری را ببیند.

پیشگیری از التهاب چشم

افراد می‌توانند با روش‌های زیر به پیشگیری از کراتیت یا التهاب چشم کمک کنند:

• پیروی از توصیه چشم‌پزشک خود در مورد نحوه پوشیدن، تعویض، نگهداری و تمیز کردن لنزهای تماسی
• شستن و خشک‌کردن دست‌ها با آب و صابون قبل از دست زدن به چشم‌ها یا لنزهای تماسی
• اجتناب از خوابیدن با لنزهای تماسی
• دورنگه داشتن آب از لنزهای تماسی، مانند هنگام دوش گرفتن یا شنا
• تمیزکردن لنزهای تماسی با محلول لنز

توجه داشته باشید که به‌طور منظم به چشم‌پزشک مراجعه کنید و با هر علائمی که نگران‌کننده است با آنها تماس بگیرید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

برخی از بیماری‌های چشمی می‌توانند عارضه و خطرات زیادی داشته باشند؛ ازاین‌رو لازم است که علائم را جدی گرفت. در صورت دیدن هر یک از علائم قرمزی، التهاب چشم، درد و... چه در کودکان و چه در بزرگسالان می‌بایست فوراً به پزشک مراجعه کرد. چرا که در صورت تشخیص بیماری، پزشک معالج شروع به درمان می‌کند و احتمال درمان به این صورت افزایش پیدا می‌کند.

سخن پایانی

همان‌طور که در این مقاله به آن پرداختیم بیماری‌ التهاب چشمی می‌توانند بسیار آسیب‌زننده باشند. ازاین‌رو به‌منظور جلوگیری از مبتلا شدن به این بیماری‌ها می‌بایست هر شش ماه یک‌بار به پزشک متخصص چشم مراجعه کرد تا معاینه‌های موردنیاز صورت گیرد و در صورت دیدن علائم، درمان‌های لازم تجویز گردد. فراموش نکنید که علائمی همچون قرمزی، درد، خارش، التهاب‌های چشم و... را کوتاه نشمارید و سریعاً در اولین فرصت به متخصص چشم مراجعه کنید.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی