رشد رفتار اجتماعی کودکان

کودک می تواند با رعایت گرفتن اسباب بازی ها دنیای خویش رابسازد کودک می تواند جهان خویش را پراز خویشاوندانی سازد که ساخته و پرداخته ذهن وی هستند.اومی تواند هرچیزی را برگزیند ویا آن را کنار بگذارد. کودک همچنین قدرت دارد تا بر دامنه ی احساسات وانگیزه های درونی اش کوهی را برپا دارد. و به سلامت برقله ی آن صعود کند. کودک از طریق بازی با انواع اسباب بازی ها موفق به شناخت شکل ها، رنگ ها، اندازه ها،جنس اشیاواهمیت آنها می شود و از بازی ها و ورزش ها مهارت به دست می آورد.با اکتشاف و جمع آوری اشیا اطلاعاتی را کسب می کند که نمی تواند درکتاب های درسی پیداکند.

فواید بازی برای کودکان: بازی هرگونه فعالیت ذهنی یاجسمی هدف داری است که به صورت گروهی یا فردی انجام می شود و موجب کسب لذت و ارضای نیازهای کودک می شود. بازی پاسخی برای رشد وتکامل استعداد ها، قابلیت ها، توانایی ها،ونیازهای ابتدایی و مقدماتی کودک است.بازی ابزار تفکر کودک،وسیله ای برای سازندگی و آموزش، منشا تکامل رشد جسمی و ذهنی و وسیله ی ارضای حس کنجکاوی او است.بازی آثار بسیار مثبت درکودکان دارد.کودکانی که انرژی کم تری دارند میل کمتری به بازی از خودنشان می دهند. بازیگوشی در کودکان نشان عقل و استقامت آنهادر هنگام بزرگسالی است وجای هیچ گونه نگرانی نیست.

کودک حق و باطل و گناه وثواب رادر خانه و مدرسه یادمی گیرد ولی اجرای مقررات اخلاقی درآنها به اندازه ی بازی جدی نیست.کودک می داند اگر بخواد عضو پذیرفته ومورد توجه گروه باشد باید با انصاف و راستگو ودرست کار باشد.از بُعد رشد اجتماعی تعامل دربازی بادیگر کودکان،کودک راقادرمی سازد تاتصورش را از خود و دیگران به صورت عام رشد دهد. کودک شروع به ارزیابی توانایی های خود درمقابل دیگران می کند و هویت یاتصور از خود را بهبود میبخشد.کودک در بازی با سایر کودکان چگونگی ایجاد ارتباط با آنان را یاد می گیرد و دیگران را بهتر میشناسد و به شناخت از خود میرسد. رقابت را می آموزد و شکست را به طور واقعی تجربه می کند. قدرت ابراز وجود پیدامی کند و از ترس و خجالت بیهوده رها می شود.

منابع:

1- عسکری زاده، قاسم، روان شناسی بازی، تهران، انتشارات امیرکبیر 1390

2- کریمیان، منصور، تولد و تربیت فرزند، نگاهی به معارف اهل بیت، تهران، فارابی،1381

3- دانشکده علوم پزشکی وخدمات بهداشت درمانی