تشخیص و درمان التهاب و عفونت گوش میانی

عفونت و التهاب گوش میانی

اوتیت میانی همان به معنای عفونت گوش میانی است که می تواند سبب قرمزی و التهاب و تورم آن شده و سپس سبب جمع شدن مایع در پشت گوش شود. هر فردی در زندگی خود می تواند حداقل یک بار به عفونت گوش دچار شود. اما عفونت گوش میانی در نوزادان بین 6 الی 15 ماه رایج تر است. معمولا از بین هر 4 کودک، یک کودک به اوتیت میانی گوش دچار می شود. کودکان نیز تا 1- سالگی، یک بار این بیماری را تجربه می کنند. راه های انتقال این بیماری، باکتری ها و ویروس های است که همراه با التهاب و درد هستند.

عفونت گوش در کودکان نسبت به بزرگسالان بسیار رایج تر است، تنها تفاوت آن وخامت و مدت زمان درمان آن است که برای کودکان به ترتیب آسان تر و طول درمان کوتاه تراست اما در بزرگسالان نشان دهنده بروز بیماری جدی می تواند با

عفونت گوش میانی چیست؟

ترشحات غیرطبیعی در پشت پرده گوش، و التهاب و تورم آن می تواند ناشی از مستقر شدن میکروب گوش میانی باشد و با تکثیر شدن، شاهد کبودی، قرمزی آن شویم. ای نوع عفونت، عفونت گوش میانی نام دارد.

در واقع وقتی یک عامل عفونی مانند باکتری یا ویروس در فضای پشت پرده گوش قرار می گیرد، عفونت گوش میانی اتفاق می افتد. مهم ترین عاملی که سبب عفونت گوش میانی می شود، باکتری ها هستند. عفونت باعث التهاب بافت گوش میانی می‌شود.

این نوع عفنت در هر بازه سنی ممکن است اتفاق بیفتد. کودکان از سن 6 تا 15 سال، بیش ترین شیوع به این عفونت را دارند.

علل عفونت گوش میانی چیست؟

معمولا عفونت گوش میانی در ابتدا به صورت سرماخوردگی بروز می کند که با عفونت ساده در گلو و بینی ایجاد می شود. همچنین عفونت در لوله استاش متورم و یا بسته می شود. ترشحات مخاطی گوش نیز به همین دلیل تخلیه نمی شود. با جمع شدن ترشحات مخاطی گوش میانی، محیط ایده آلی برای تکثیر و رشد عواملی که سبب عفونت می شوند، ایجاد می شوند.

در صورتی که لوزه سوم یا آدنوئید که همان بافت نرمی در انتهای دهان در حلقِ بینی است، هم بزرگ شود. همین امر می تواند باعث بسته شدن شیپور استاش گردد. اگر لوزه سوم یا آدنوئید علت عفونت گوش میانی به صورت مزمن یا مکرر باشد، می‌توان با یک عمل جراحی ساده آن را از بدن خارج نمود.

در حالت کلی، کودکان بیش تز از سایر گروه های سنی به عفونت گوش میانی دچار می شوند چرا که:

• شیپور استاش در گوش کودکان، نسبت به سایر گروه های سنی کوچک تر و باریک تر است.
• آدنوئید کودکان به طور معمول، نسبت به بزرگسالان بسیار بزرگ‌تر است.

یک سری شرایط هم وجود دارند که عفونت گوش میانی را افزایش می دهد. این شرایط به شرح زیر است:

• کام شکری یا داشتن یک شکاف در سقف دهان؛ در این نقص مادرزادی، یک شکاف غیر طبیعی استخوان سقف دهان را از هم جدا و باز نگه می‌دارد
• ابتلا به سندروم داون؛ این سندروم یک اختلال ژنتیکی به شمار می‌آید که به طور معمول، با درجاتی از مشکلات یادگیری و برخی خصوصیات خاص به لحاظ جسمی همراه است
• آلرژی و عفونت سینوسی، از دیگر علل التهاب گوش میانی هستند.
• دردناک شدن گوش
• کاهش شنوایی
• افزایش دما
• افرایش ترشح از گوش

علائم عفونت گوش میانی

گوش میانی چیست؟عفونت گوش میانی در کودکان چیست؟عفونت گوش خارجی چگونه است؟داروی عفونت گوش میانی کدام است؟آیا قطره عفونت گوش برای درمان مناسب است؟ بهترین چرک خشک کن برای عفونت گوش کدام است؟عوارض عفونت گوش میانی در بزرگسالان چیست؟درمان خانگی عفونت گوش میانی چیست؟

التهاب گوش میانی، عفونتی است که توسط باکتری و عمدتا بعد از سرماخوردگی ایجاد می شود، و بیشتر در کودکان شایع می باشد. در صورتی که عفونت، از طریق شیپور استاش به گوش میانی منتقل شود، شاهد التهاب این قسمت از گوش خواهیم بود.

کانال استاش چه نقشی در عفونت گوش میانی دارد؟

نقش کانال استاش که به آن شیپور استاش نیز گفته می شود، در بروز عفونت گوش میانی تاثیر زیادی دارد و شباهت خاصی با سازهای موسیقی دارد. این کانال در واقعمجرایی باریک و ظریف شکل، است. این مجرا فضای گوش میانی را به ناحیه‌ای از حلق در پشت بینی ارتباط می‌دهد.

سوراخ کانال استاش در محوطه حلقِ بینی با نظم خاصی در حال باز یا بسته شدن است. در سلامت فرد، این باز و بسته شدن باعث ایجادحالتی متعادل و مناسب در شرایط زیر می‌شود:

• تنظیم فشار هوا در گوش میانی
• تهویه هوای موجود در فضای گوش میانی
• تخلیه ترشحات طبیعی موجود از گوش میانی به داخل حلق

تشخیص التهاب گوش میانی

جهت تشخیص این التهاب، متخصص گوش و حلق و بینی از طریق اتوسکوپ، به بررسی و معاینه داخل گوش، و هم چنین ارزیابی علائم و نشانه ها می پردازد.

تیمپانومتری، تستی است که در آن، پزشک با استفاده از ابزاری، میزان فشار هوای داخل گوش را می سنجد و پارگی پرده گوش نیز با این تست مشخص می شود.

شنوایی سنجی، تست دیگری است که جهت بررسی میزان کاهش شنوایی انجام می شود.

عفونت گوش میانی می تواند به سمت استخوان پشت گوش برود.

در موارد نادر، احتمال بروز مننژیت و یا بی حس شدن موقت صورت وجود خواهد داشت.

کاهش شنوایی، موقتی خواهد بود. اما در صورتی که ادامه دار شود، می تواند تبدیل به حالتی مزمن، و منجر به بروز مشکلات گفتاری شود.

درمان التهاب گوش میانی

از آن جایی که التهاب گوش میانی با درد همراه است، ابتدا داروهای مسکن برای فرد در نظر گرفته می شود.

جهت کاهش التهاب مجاری بینی و پشت حلق، قطره بینی تجویز خواهد شد. قطره های بینی باعث می شوند تا مجاری گوش و شیپور استاش باز بمانند. باز شدن راه های هوایی، از شدت درد نیز می کاهد.

در صورتی که باکتری، علت ایجاد التهاب باشد، آنتی بیوتیک نیز برای بیمار تجویز می شود. معمولا تشخیص عفونت باکتریایی و ویروسی از یکدیگر دشوار می باشد، به همین خاطر درمان با آنتی بیوتیک اغلب موثر خواهد بود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: رزیتا جعفری متخصص و جراح گوش و حلق و بینی