آشنایی با روش های حمل مصدوم و مجروح

امداد و نجات مصدومان حادثه بدون افزایش آسیب احتمالی به مصدوم یکی از اصول مهم امداد و نجات در بکاربست فوریت های پزشکی است.حادثه هیچ وقت خبر نمی کند ولی آمادگی مقابله با آن الزامی است. حال شما با 8 روش صحیح و مهم حمل مصدوم آشنا خواهید شد.

عدم شناسایی روش های حمل مصدوم های یک حادثه به صورت صحیح ممکن است باعث بروز خطرات و آسیب های بسیار شدیدتری برای افراد شود.

در مبحث کمک های اولیه تا قبل از رسیدن تیم اورژانس به محل حادثه گاهی لازم است که مصدوم ها را از محیط دور کنیم تا از عوامل آسیب زننده بیشتر مثل انفجار خودروی تصادف کرده جلوگیری کنیم.

در این مقاله ما شما را با روش های درست انجام این کار آشنا خواهیم کرد و اصول صحیح حمل اشخاص آسیب دیده را همراه با نکات ایمنی مطرح می کنیم.

همراه ما باشید تا در شرایط حساس بروز یک اتفاق ناخوشایند بتوانید به هم نوعانتان کمک کنید.

???? شرایط حمل مصدوم

بهتر است که کمک های اولیه در محل حادثه به مصدوم ارائه شود؛
اما اگر این شرایط وجود نداشت باید انتقال اضطراری صورت گیرد؛
زیرا ممکن است خطر فوری برای بیمار یا امدادگر وجود داشته باشد.

خطراتی مانند:

• احتمال وجود مواد منفجره
• خطر آتش سوزی
• تصادفات جاده ای
• غرق شدگی ها
  و…

قبل از تصمیم گیری در مورد حمل و نقل، بیمار را تا حد ممکن ثابت نگه دارید.

از باز بودن راه های تنفسی بیمار اطمینان داشته باشید.

سعی کنید که به کمک یک نفر دیگر مصدوم را حمل کنید؛
اما به طور کلی حمل ها را بر اساس تعداد نفرات کمک رسان می توان به سه دسته تقسیم کرد:

• یک نفره
• دو نفره
• گروهی

اگر فکر می کنید فردی دچار آسیب نخاعی شده است، او را حرکت ندهید.

جا به جایی او می تواند باعث افزایش صدمات احتمالی و حتی فلج شدن وی شود.

علائم آسیب نخاعی عبارت اند از:

• احساس درد در کمر یا گردن
• حرکت نکردن گردن
• احساس ضعف
• بی حسی یا فلجی در اندام ها
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده
• سر یا گردن در موقعیت عجیبی پیچ خورده باشد

???? روش حمل مصدوم با آسیب نخاعی

کسی که دچار آسیب نخاعی شده است، با حرکت دادنش ممکن است آسیب بهستون فقرات را افزایش دهیم.

فردی که احتمال آسیب دیدگی ستون فقرات دارد باید بدون این که گردن یا کمر او خم شود، او را بر روی برانکارد قرار دهیم.

• برای انتقال مصدوم به داخل برانکارد، او را در کنار خود در حالت خوابیده به پشت قرار دهید.
• دستانش را نیز در کنار پهلو قرار دهید.
• سپس یکی دیگر از امدادگران، بازوی خود را به زیر کمر مصدوم ببرد و
  امدادگر دیگر نیز زیر مفصل ران و زانو های او را بگیرد و
  با شمارش همدیگر، مصدوم را بلند کنید و روی برانکارد قرار دهید.

حال اگر برانکارد در دسترس نبود، با کمک امدادگر دیگر و روش های حمل مصدوم اورا به پهلو قرار دهید و
مراحل زیر را انجام دهید:

• ابتدا یک امدادگر از سمت سر مصدوم، سر و شانه های او را در یک وضعیت ثابت نگه دارد (بدون حرکت گردن).
• امدادگر دیگر بازوهای مصدوم را بالای سر او قرار دهد؛ اما اگر بازو نیز آسیب دیده باشد، بازوی او را در همان حالت بگذارید بماند.
• همه امدادگران بدون این که گردن مصدوم را حرکت دهند، مصدوم را بغلتانند.

در هنگام غلتاندن فرد، سعی کنید که ستون فقرات او در یک راستا قرار بگیرد.

پیچ خوردن می تواند باعث آسیب مضاعف به ستون فقرات شود.

???? روش های حمل مصدوم بدون آسیب نخاعی

????روش حمل مصدوم آسیب دیده از ناحیه پا

اگر فرد هوشیار باشد و فقط از ناحیه یک پا آسیب دیده باشد، می توان از این روش استفاده کرد.

در حالی که زانوهای فرد را خم و پشت او را صاف کرده اید، در کنار او قرار بگیرید.

از فرد بخواهید بلند شود و بازوی خود را روی شانه شما قرار دهد.

به آرامی بایستید و به مصدوم اجازه دهید با آن پایی که سالم است کنترل خود را حفظ کند.

شما نیز سعی کنید که وزن او را در کنار خود تحمل کنید.

دست او را دورتر از شانه ها بگیرید و دست دیگر خود را به کمر او بچسبانید.

???? حمل مصدوم با طناب

روش موثر دیگر برای مصدومانی بدون آسیب نخاعی این است که
از صندلی یا طناب توسط یکی از امدادگران قوی برای حمل مصدوم، استفاده شود.

این کار با عبور طناب یا بندی به طول 2/5 متر از پشت مصدوم و زیر بازوها و سپس عبور طناب از جلوی سینه او شکل می گیرد.

انتهای طناب از روی شانه های امدادگر و سپس از زیر بغل او و از پشت مصدوم می گذرد.

سپس در بین پاهای مصدوم قرار می گیرد و انتهای طناب دست امدادگر می باشد.

پاهای مصدوم باید درست در زیر باسن و در مقابل کمر امدادگر بسته شود.

???? حمل مصدوم با کشیدن پتو

کشیدن فرد آسیب دیده هم برای امدادگر و هم برای مصدوم، روشی ایمن تر از بلند کردن او می باشد.

با بلندکردن مصدوم وزنی که باید تحمل کنید افزایش می یابد و فرد را در معرض سقوط قرار می دهد.

توجه کنید که مصدوم را آهسته و پیوسته بکشید.

شما باید ستون فقرات مصدوم را صاف و ثابت نگه دارید تا به طور غیر طبیعی پیچ خورده یا خم نشود.

بنابراین باید سعی کنید که مصدوم را تا حد امکان در یک خط مستقیم حرکت دهید.

نوع کشیدن شما به صدماتی که به فرد وارد می شود بستگی دارد.

با یک گروه امداد سه نفره، مصدوم را بر روی پتو قرار دهید.

سپس سر فرد را از لبه پتو حدود 0.5 متر فاصله دهید.

پتو را به دور شخص پیچیده و پشت خود را صاف نگه دارید و از پاها برای کشیدن شخص مصدوم استفاده کنید.

???? حمل مصدوم با کشیدن شانه

این روش زمانی ضروری است که فرد از ناحیه پا آسیب دیده باشد.

در این روش از کمر به جلو خم شوید و زانوهای خود را خم نگه دارید.

زیر شانه ها و زیر بغل فرد آسیب دیده را گرفته و او را به آرامی بکشید.

هنگام کشیدن مراقب سر مصدوم باشید.

???? روش حمل مصدوم به وسیله صندلی چهار دست

در این روش دو امدادگر ابتدا با دست چپ خود ساعد دست راست خود را می گیرند.

سپس با دست راست خود دست ساعد دست چپ امدادگر رو به رو را می گیرند و
در نتیجه هر چهار دست بهم می پیوندد و مصدوم روی صندلی چهار دست می نشیند.

???? حمل مصدوم با صندلی طناب (اسپلیت کویل)

صندلی طناب اسپلیت کویل با پیچیدن طناب ایجاد می شود.

سپس این طناب های به هم تنیده شده را در یک طرف ثابت می کنند و آن را می بندند.

این روش هم به صورت انفرادی و هم به صورت دو نفره انجام می گیرد.

در حمل تک نفره، حلقه های پیچیده شده طناب از وسط پای امدادگر عبور می کند و
پاهای مصدوم را از پشت، از داخل طناب رد می کنیم و مصدوم روی حلقه های پیچیده شده طناب می نشیند.

اما در روش های حمل مصدوم به صورت دو نفره، حلقه های طناب دور گردن هر دو امدادگر قرار می گیرد و
از قسمت جلو فرد مصدوم روی طناب ها می نشیند.

????حمل مصدوم به صورت کوله پشتی

از این روش می توانیم برای افرادی که بیهوش هستند استفاده کرد.

مصدوم را با مچ به آرامی به سمت بالا و به حالت ایستاده بکشید.

در همان حال طوری بچرخید که سینه فرد به پشت شما باشد و دستانش را روی شانه های شما قرار دهد.

در این حالت بازوهای فرد را بگیرید، کمی از کمر به سمت جلو خم شوید و
فرد را مانند یک کوله پشتی حمل کنید.

???? روش حمل مصدوم به روش گهواره

کودکان را با استفاده از این روش حمل کنید.

این روش سریع و آسان است؛ اما فقط برای کودکان و افراد بسیار کوچکتر از امدادگر قابل استفاده است.

کودک را به سمت بالا جمع کرده تا بتوانید او را در مقابل خود حمل کنید.

یک دست آن را به پشت و دست دیگرش را زیر زانوانش قرار دهید.

هنگام بالا آوردن، از زانو خم شوید و کمر را صاف نگه دارید.

اگر در حین بلند کردن فرد به کمر خود آسیب برسانید، نمی توانید به همان کیفیت به او کمک کنید.

????دستمال سه گوش برای بستن دست

باند طبی سه گوش یا دستمال سه گوش در تمامی فعالیت های امدادی و اورژانس کاربرد دارد. کم جا، سبک و کاربردی می باشد. از دیر باز طبق طب قدیم و همچنین در عصر کنونی یکی از وسایل ضروری کیف امداد شما می باشد. طریقه استفاده از آن و نحوه بستن آن در قسمته های مختلف بدن متفاوت است. کاربرد آن از بستن سر تا مچ پا می باشد. جنس آن از کتان و پارچه ضد حساسیت است.

باند مثلثی را می توان در موارد متعدد بکار برد. این باند را بصورت باز یا تا نشده می توان بعنوان نوار شکسته بندی برای حفاظت یا نگه داشتن بازو یا سینه و یا محکم کردن پانسمان در ناحیه هایی مانند سر، دست و پا بکاربرد. یا اینکه آنرا بصورت تا شده برحسب نیاز خاص مورد استفاده قرار داد. باند مثلثی درحالت تا شده برای بی حرکت نگهداشتن دست یا پا به هنگام حمل مصدوم یا برای محکم کردن تخته شکسته بندی یا آتل بکار می رود.
انواع مختلف بانداژ؛ بانداژ سر، بانداژ سینه، بانداژ بازو، بانداژ شکم، کف دست، باسن، ساق پا، چشم، گردن، آرنج، مچ، زانو، کف پا، کتف – سینه، ساعد، ران و مچ پا می باشد. یکی از پرکاربرد ترین موارد مصرف فیکس کردن بازو و ساعد در در رفتگی، شکستگی و تروما به دست و شانه می باشد که توسط پارچه و باند سه گوش دست از قسمت آرنج خم و بر روی سینه ثابت می شود تا از حرکت های احتمالی و آسیب دیدگی های آتی حفظ شود. در این روش باند مثلثی برای محافظت از بازو، مچ و دست آسیب دیده و ایجاد تکیه گاه برای این اعضا و همچنین برای بی حرکت کردن بازو در مواردی که سینه جراحت برداشته، به کار می رود. از باند مثلثی به دو منظور استفاده می شود یکی برای بستن بازو و دیگری برای بالا نگه داشتن دست. همیشه در موارد شکستگی دست، برای محافظت و بی حرکت نگهداشتن دست آسیب دیده از این نواراستفاده کنید. همچنین برای بازو این باند برای شکستگی قسمت بالای دست به کار می رود. با این باند می توانید ساعد را روی سینه محکم کنید. برای بستن بازو باند را درست سر جای خود ببندید، مچ دست مصدوم می بایست کمی بالاتر از آرنج او قرار می گیرد و قاعده باند در زیر انتهای انگشت کوچکترقرار گرفته و انگشت ها شل باقی بمانند.

ابعاد و اندازه: 90 × 90 × 140 سانتی متر

روش کار:

• از مصدوم بخواهید که بنشیند و ساعد دست آسیب دیده را طوری نگهدارد که مچ و انگشتان کمی بالاتر از آرنج قرار گیرند.
• یک سر باند مثلثی را بین دست و سینه مصدوم عبور دهید به طوریکه راس باند کاملا فراتر از آرنج قرار گیرد.
• انتهای بالای باند را از روی شانه دست سالم عبور دهید از پشت گردن رد کنیدو آنرا تا جلوی شانه قسمت آسیب دیده بکشید.
• در حالیکه هنوز مصدوم دست خود را نگه داشته انتهای پایینی را از کنار دستو ساعد بالا بکشید و در حفره ترقوه شانه قسمت آسیب دیده دو سر باند راگره مربعی بزنید.
• سرانجام راس باند را در قسمت آرنج برگردانید و آنرا به قسمت جلوی بان سنجاق کنید.
• گردش خون را چک کنید اگر اختلالی در آن به وجود آمده بود بانداژ یاوضعیت باند شکسته بندی را مجددا تنظیم کنید.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: کارگاه های آموزشی امداد و نجات هلال احمر