جوان سازی پوست صورت

همانطور که می‌دانید، مبحث مراقبت از پوست صورت و راه‌های پزشکی مراقبتی از آن، روز به روز در حال پیشرفت و به‌روز‌ رسانی شدن می‌باشد. امروزه، روش‌های درمانی و مراقبتی بسیاری برای از بین بردن مشکلات پوستی متععدی وجود دارد. این مشکلات از قبیل: آسیب‌های پوستی ناشی از نور آفتاب، جای زخم، جوش، چین و چروک‌ها و هایپرپیگمنتاسیون(تغییر رنگ پوست) و …، می‌باشند. به هر حال، چه شما مشکلات پوستی داشته باشید و چه بخواهید فقط پوستتان را جوانسازی کنید، شیوه‌های درمانی بسیار زیادی پیش روی شما قرار دارد. در اینجا، قرار است شما با تکنیک‌های جوانسازی پوست صورت و نیز مزایا و معایب آن‌ها به خوبی آشنا شوید. همچنان به‌خاطر داشته باشید که اگر تصمیم به از بین بردن مشکلات پوستی و جوانسازی پوستتان گرفتید، حتما به یک متخصص ماهر و باتجربه مراجعه داشته باشید؛ چرا که تنها در این صورت است که می‌توانید با خیالی آسوده، این نوع از درمان‌های پوستی را انجام داده، بدون آن که نگران ایجاد عوارض جانبی خطرناکی باشید.

تکنیک‌های جوانسازی پوست صورت

همانطور که پیش‌تر نیز اشاره شد، روش‌های جوانسازی متعددی وجود دارند، از قبیل موارد زیر:

حفظ سلامت پوست

استفاده از ضدآفتاب

همانطور که ممکن است بدانید، نور آفتاب به راحتی می‌تواند روند پیری پوست شما را سرعت داده و با از بین بردن لایه‌های پوستی کلاژن دار، باعث ایجاد چین و چروک و افتادگی پوست شما شود. از جمله عوارض حاد ناشی از در معرض نور خورشید قرار گرفتن بدون استفاده از ضدآفتاب می‌توان به: تلانژکتازی(نمایان شدن مویرگ‌ها روی صورت و ملتهب به نظر رسیدن پوست)، تغییر رنگدانه‌های پوستی، الاستوزیس(پیری و افتادگی پوست)، خطوط ریز ایجاد شده روی پوست و…، اشاره کرد. بنابراین طبق مطالعات انجام شده، استفاده از ضدآفتاب، کمک بسیاری به جلوگیری از روند پیر شدن پوست می‌کند. همچنین ثابت شده است که استفاده از ضدآفتاب‌هایی تشکیل شده از مواد غیرآلی مانند “زینک اکساید” و “دی اکسید تیتانیوم”، برتری و قدرت محافظت از پوست بیشتری در مقایسه با ضدآفتاب‌هایی دارند که ارگانیک (طبیعی) می‌باشند (مانند: آمینوبنزوات‌ها، سینامات‌ها، سالیسیلات‌ها). این نوع ضدآفتاب‌های تشکیل شده از مواد غیرآلی، می‌توانند محافظت فوق العاده‌ای در برابر اشعه ماورا بنفش ساطع شده از خورشید به عمل آورده و نیز کاهش ریسک ابتلا به آلرژی‌های پوستی را به دنبال داشته باشد. بهترین کرم ضدآفتاب‌هایی که به متقاضیان جراحی پلاستیک پیشنهاد می‌شود، همان ضدآفتاب‌هایی است که حاوی درصد بالایی از دی اکسید تیتانیوم و زینک اکساید باشند؛ تا بدون آن که پوست را زیادی سفید کند، محافظت لازم را در برابر اشعه‌های خطرناک خورشید، فراهم آورد. در نهایت به همه توصیه می‌شود که به مدت 30 دقیقه قبل از قرارگیری جلوی نور آفتاب، از ضدآفتاب اسفاده کرده وحدود هر 2 ساعت یکبار، روی پوست خود تمدیدش کنند.

آنتی اکسیدان‌ها

از آنتی اکسیدان‌ها برای محافظت از پوست در برابر عوارض ناشی از استرس و نیز جوانسازی پوست استفاده می‌شود. از “‌ویتامین C” برای تولید کلاژن که منجر به جوانسازی پوست شده، استفاده می‌شود و از “ویتامین E” برای اکسیژن‌رسانی بیشتر به بافت پوست استفاده می‌شود. حال با افزوده شدن کمی “فرولیک اسید” به ویتامین‌های C و E، خواص آنها بیشتر شده و نتیجتا باعث کمک به تعویق انداختن پیری زودرس پوست خواهد شد. یک آنتی اکسیدان خوب و باکیفیت باید شامل مواد زیر باشد

• پلی فنول‌ها
• فلاونوئیدها
• کاروتنوئیدها

بنابراین اگر مواد تشکیل دهنده روی بسته آنتی اکسیدانی که از داروخانه تهیه می‌کنید را خواندید و دریافتید که این مواد، در آن به کار رفته است، با خیالی آسوده از آن برای پوستتان و به صورت روزانه استفاده کنید.

رتینوئیدها

“رتینوئیدها” موادی هستند که تولید کلاژن، ضخامت پوست و نیز خاصیت ضربه گیری پوست را افزایش داده و از این طریق باعث کاهش تیرگی پوست شده و پوست را نرم و لطیف می‌کنند. البته لازم به ذکر است که مواد تشکیل دهنده این رتینوئیدها به گونه‌ای هستند که اگر بیش از دوز تجویز شده توسط متخصصین پوست و مو استفاده شوند، باعث ایجاد التهاب و آلرژی و نیز پوسته پوسته شدن می‌گردند. بنابراین بسیار مهم است که طبق نظر پزشک، از این مواد برای پوست خود استفاده کنید. بد نیست بدانید که با وجود تمام این عوارض جانبی احتمالی ناشی از مصرف بی رویه این مواد، ساختار رتینوئیدها به گونه‌ای است که کمک بسیار زیادی به جوانسازی پوست صورت شما می‌کنند؛ بنابراین طبق دستور پزشک، زیباجویان می‌توانند از “ترتینوئین با غلظت پایین 0.025%” استفاده کرده تا اثر آن را بر جوانسازی پوستشان به خوبی مشاهده کنند. “رتینول” نیز که ماده‌ای ساخته شده از ترتینوئین می‌باشد، در مقایسه با همان ترتینوئین، 20 برابر اثربخشی کمتر و نیز 1000 برابر غلظت پوستی کمتری دارد؛ و این در حالی‌است که، “رتین آلدئید” که یکی دیگر از مواد ساخته شده از ترتینوئین می‌باشد، دارای اثربخشی مشابه و با عوارض جانبی کمتری نسبت به ترتینوئین می‌باشد. حال اگر جمع بندی کنیم، ترتینوئین بهترین نوع از گروه رتینوئیدها بوده که کمک بسیار زیادی در جوانسازی پوست کرده و نیز باید به عنوان یک شیوه درمانی مکمل در کنار سایر درمان‌های جوانسازی پوست صورت، استفاده می‌شود.

اسیدها

اسیدهای “آلفاهیدروکسی”،”گلیکولیک”، “لاکتیک” و “سیتریک”، همگی گزینه‌های درمانی مناسبی برای جوانسازی پوست صورت بوده که با افزایش قوام پوستی، باعث می‌شوند تا پوست صورت شما بسیار جوان به نظر آید. مطالعات نشان می‌دهند که بعد از استفاده از آلفاهیدروکسی اسید، ضخامت پوست افراد بیشتر شده و نیز تولید کلاژن و حالت ارتجاعی پوست آنها با افزایش چشمگیری مواجه شده است. در یک مطالعه دیگر نشان داده شد که بیماران بعد از استفاده از دوزهای معینی از لاکتیک اسید، چین و چروک‌های ریز پوستشان کاهش یافته و نیز لطافت و نرمی پوستشان، افزایش داشته است. در نتیجه به زیباجویان عزیر توصیه می‌شود تا طبق نظارت پزشک و به عنوان یک راه درمانی موثر برای جوانسازی پوست صورتشان از آلفاهیدروکسی اسید موضعی (به اندازه‌ای که باعث ایجاد التهابات و آلرژی‌های پوستی نشود)، استفاده کنند.

نکته: به هیچ عنوان نباید از ترکیب اسیدها و آنتی اکسیدان‌ها با یکدیگر استفاده کنید چرا که باعث کاهش کارایی ویتامین C موجود در آنتی اکسیدان شده و نهایتا هیچ اثر مثبتی روی پوست شما نخواهد داشت.

لایه‌برداری شیمیایی

اقدامات پیش از لایه‌برداری

لایه‌برداری شیمیایی یک روش مقرون به صرفه برای جوانسازی‌پوست صورت است. قبل از انجام لایه برداری، بسیار مهم است که نوع و میزان مقاومت پوست بیمار سنجیده شود؛ چرا که افرادی که پوست سست‌تری دارند، شاید اصلا برایشان استفاده از لایه‌برداری به شیوه شیمیایی، گزینه مناسبی نباشد.

کارهایی که باید قبل از لایه‌برداری انجام شود، کمک بسیار زیادی به اثربخشی این شیوه درمانی داشته و نیز باید به مدت 4 تا 6 هفته پیش از انجام لایه‌برداری، انجام شوند. استفاده از ترتینوئین قبل از انجام لایه‌برداری، می‌تواند با لایه‌برداری کردن سطوح آسیب دیده پوست و افزایش مقاومت پوستی، پوست صورت را برای انجام یک لایه برداری موفقیت آمیز آماده سازی کند.

از کرم‌های ضدلک “هیدروکینون‌” نیز می‌توان برای کاهش رنگدانه‌های پوستی که در اثر قرارگیری جلوی آفتاب ایجاد می‌شوند، استفاده کرد تا از تغییر رنگ پوست و نیز التهابات آن کاسته شده و نهایتا پوست برای انجام لایه‌برداری آماده شود. “اسید گلیکولیک” با غلظت 10% یا کمتر، به صورت روزانه و برای دوران آمادگی پیش از انجام لایه‌برداری تجویز می‌گردد.

استعمال تمامی این کرم ها، به مدت 1 هفته قبل از لایه‌برداری، به منظور جلوگیری از تحریک شدن پوست، متوقف خواهد شد. برای افرادی که تبخال دارند نیز باید درمان ضدویروسی تجویز شود که این درمان اصولا 2 روز پیش از انجام لایه‌برداری شروع شده و باید تا 10 روز پس از آن نیز ادامه یابد.

لحظاتی قبل از لایه‌برداری پوست صورت، باید پوست بیمار را با استون یا الکل‌های ضدعفونی کننده، به خوبی پاکسازی کرد. برای لایه برداری نیز، مواد لایه‌برداری را با کمک گاز یا اپلیکاتورهای پارچه‌ای، روی سطح پوست اعمال می‌کنند. به دلیل بروز خطرات احتمالی، به هیچ عنوان نباید این مواد روی چشم‌ها، دهان و پره‌های بینی اعمال شوند.

لایه‌برداری سطحی

لایه‌برداری شیمیایی سطحی پوست، برای از بین بردن ناهنجاری‌های جزئی پوست و نیز کک و مک‌ها، مورد استفاده قرار می‌گیرد. مزیت اصلی این شیوه لایه برداری، کم عوارض بودن آن است و نیز باید برای پاسخ‌دهی کامل، جلسات درمانی آن پشت سر هم انجام شود. برای تشخیص اینکه تا چه عمقی از پوست را می‌توان لایه برداری انجام داد، باید به ظهور لکه‌های سفید رنگ روی پس زمینه صورتی، در سطح پوست دقت کرد. یعنی زمانی‌که اپراتور لایه بردار، این لکه‌ها را روی سطح پوست بیمار مشاهده کند، باید عملیات لایه برداری، به سرعت متوقف شود و بیش از آن نباید لایه‌های عمقی تر پوست فرد را از بین برد.

“اسید گلیکولیک” با غلظت 30 تا 50 درصد، ماده اصلی این نوع از لایه‌برداری بوده که پیش از اعمال آن روی پوست، باید با آب ترکیب شده تا حالت اسیدی آن کاهش یابد. محلول “جسنر” نیز یکی دیگر از انواع مواد لایه‌‎برداری بوده که هیچ نیازی به کاهش سطح اسیدیته آن وجود ندارد و می‌تواند مستقیما برای لایه‌برداری سطحی روی پوست اعمال شود.

لایه برداری با عمق متوسط

این شیوه از لایه‌برداری پوست، برای از بین بردن چین و چروک‌ها و نیز کک و مک‌های پوستی کاربرد دارد. برای تشخیص عمق مناسب لایه‌برداری، همانند روشی که در بالاتر توضیح داده شد، باید به ظاهر شدن لکه‌های سفید بر روی پوست بیمار دقت کرده و به محض دیدن آنها می‌توان فهمید که حال باید لایه‌برداری را به عمق‌های بیشتر پوست، ادامه داد. در این زمان، اسید گلیکولیک(مانند روشی که در بالا توضیح داده شد) با غلظت 70%، کمی خنثی شده (کاهش اسیدیته) و سپس روی پوست اعمال می‌شود.

از “اسید کلرو استیک یا همان TCA” با غلظت 30 تا 50 درصد، نیز می‌توان به عنوان یک ماده لایه‌بردار استفاده کرد که البته این ماده برخلاف اسید گلیکولیک، هیچ نیازی به کاهش حالت اسیدی خود ندارد. بعد از انجام این لایه‌برداری‌ها، فرد نیاز به استراحت بین 3 الی 7 روز داشته که البته در این بین ممکن است بیمار در خود بروز یک سری عوارض جانبی را مشاهده کند.

لایه‌برداری عمقی

این شیوه از لایه‌برداری، برای از بین بردن چین و چروک‌های عمقی‌تر و نیز جای‌جوش‌هایی که عمیق‌تر هستند، استفاده می‌شود. به علت آنکه لایه‌های عمیق‌تر پوست قرار است برداشته‌شوند، پیش از انجام درمان، باید کمی داروی آرام بخش به فرد تزریق شود. نوعی از لایه‌برداری عمقی پوست نیز وجود داشته که بر پایه استفاده از مواد لایه بردار” فنل” دار می‌باشد؛ که پیش از استعمال آنها بر روی پوست بیمار، باید اطمینان حاصل کرد که بیمار مشکلات قلبی عروقی نداشته باشد. برای تشخیص عمق مناسب لایه برداری نیز، باید دقت کرد که به محض دیدن لکه‌های خاکستری رنگ روی پوست، لایه‌برداری متوقف شود؛ چرا که بروز این لکه‌ها، نشانگر ورود به لایه‌های بسیار عمقی پوست بوده که خب نباید به آنجا نفوذ کرد. این شیوه از لایه‌برداری، نیازمند استراحت به مدت 10 تا 14 روز بوده و نیز نسبت به سایر روش‌های لایه‌برداری، با درد و ناراحتی بیشتری همراه خواهد بود.

از محلول “هتر – ترکیبی از فنل و روغن کروتون‌” می‌توان برای لایه‌برداری سطحی، عمق متوسط و عمق زیاد، استفاده کرد. تنظیم اینکه این محلول به چه عمقی از پوست نفوذ کند، بستگی به دوز اعمال شده به سطح پوست دارد. همچنین می‌توان از طریق مشاهده لکه‌های رنگی که در بالاتر به آن اشاره شد، متوجه شویم روی چه عمقی از پوست لایه‌برداری را انجام می‌دهیم. بروز لکه‌های صورتی نشانگر آسیب لایه‌های اولیه پوست، لکه‌های سفید یا صورتی نشانگر آسیب لایه‌های میانی پوست و لکه‌های تماما سفید نشانگر آسیب لایه‌های عمقی‌تر پوست می‌باشند.

مراقبت‌های پس از درمان لایه‌برداری

پس از انجام لایه‌برداری‌های متوسط و عمیق، به بیماران توصیه می‌شود تا روزانه صورت خود را با کرم‌های مرطوب کننده حاوی مشتقات نفتی، مرطوب نگه‌دارند، تا جای ممکن باید از قرارگیری در معرض آفتاب خودداری کرده ولی استعمال ضدآفتاب بلافاصله بعد از لایه‌‌برداری عمق متوسط و نیز 2 هفته بعد از لایه برداری عمیق، باید شروع شود.

بلافاصله بعد از مشاهده اولین لک‌ها بر روی پوست خود، باید به پزشک اطلاع داده تا برای شما استفاده از کرم‌های ضدلک هیدروکینون را تجویز کنند. اگر بروز کیست‌های میلیوم (برجستگی‌های کوچک) را در اطراف چشم‌های خود مشاهده کردید، باز هم فورا با پزشک خود تماس گرفته تا ایشان برای شما ترتینوئین موضعی تجویز کنند.

اگر هم دچار تبخال‌های ویروسی شده باشید، باز هم جای نگرانی نیست چرا که درمان‌های‌ دارویی و پمادی متعددی برای رفع این مشکلات در بازار موجودند که باید با تجویز پزشک از آنها استفاده کنید.

لیزر درمانی

لایه‌برداری با استفاده از لیزر، باعث از بین رفتن لایه سطحی پوست شده و در نتیجه باعث بهبود رنگ پوست، از بین رفتن چین و چروک‌ها و نیز کاهش کک و مک‌های پوستی خواهد شد. در بیمارانی که سابقه بیماری‌های پوستی خاصی دارند، انجام این نوع از لیزردرمانی باید با رعایت اصول و احتیاط انجام شود. رعایت اصول قبل از انجام لیزردرمانی، همانند اصولی است که در شیوه لایه‌برداری به طور مفصل توضیح داده شد؛ بنابراین همانند شیوه لایه‌برداری، در لیزردرمانی نیز باید قبل از انجام آن، اصولی توسط بیمار رعایت شود در غیر اینصورت باعث ایجاد آسیب‌های جدی در حین و پس از درمان خواهد شد.

لیزر درمانی سطحی را می‌توان با استفاده از بی‌حسی موضعی انجام داد و این در حالیست که برای درمان لایه‌های عمقی‌تر پوست، از تزریق آرام‌بخش به داخل عروق خونی فرد یا حتی بیهوشی، استفاده نمود. انواع لیزردرمانی پوست شامل لیزر ابلیتیو (سایشی) / غیر ابلیتیو و نیز لیزر فرکشنال/ غیر فرکشنال می‌باشند.

در لیزر های غیر ابلیتیو، خطرات ناشی از آن کمتر بوده و این در حالیست که لیزر های ابلیتیو، اثر جوانسازی بیشتری را داراست. لیزرهای فرکشنال، مانند” CO2 درمانی” و نیز لیزر “اریبوم”، از آب به عنوان پایه اصلی درمانی خود استفاده می‌کنند و با استفاده از بخارآب تولید و پخش‌شده روی نواحی آسیب دیده پوست، کمک به کلاژن‌سازی بیشتر پوست و در نتیجه جوانسازی آن می‌کنند. بزرگترین ایراد لیزرهای CO2، دوران نقاهت طولانی مدت آنها (بعضا تا 6 ماه) و نیز احتمال ایجاد تغییر رنگ پوست، می‌باشد. در لیزر اریبوم، خطرات و عوارض جانبی بسیار کمتر بوده ولی در عین حال، اثربخشی آن در جوانسازی پوست، بسیار پایین‌تر می‌باشد.

لیزر های غیر ابلیتیو، با تولید گرما، کمک به از بین رفتن لایه‌های پوستی مرده و آسیب دیده شده و در نتیجه باعث کاهش چین و چروک‌ها و جوانسازی هرچه بیشتر پوست شما می‌شود.

لیزرهای فرکشنال که در دسته لیزرهای سایشی یا همان ابلیتیو قرار می‌گیرد، باعث بازسازی بافت‌های کلاژن شده و نیز حالت ارتجاعی پوست را افزایش می‌دهد. در این روش در هر جلسه حدود 20 الی 30 درصد از سطح پوست شما بازسازی می‌شود. این نوع از لیزردرمانی، بدون آسیب رساندن به پوست انجام شده و در نتیجه پوست را شاداب‌تر و جوان‌تر می‌کند. جلسات درمانی مورد نیاز برای درمان با این نوع از لیزر، بین 2 تا 4 هقته می‌باشد.

به هنگام انتخاب لیزر مناسب، بیمار باید در نظر داشته باشد که تا چه میزان مایل است وقت و انرژی صرف کرده و نیز تا چه انتظار درمان با تکنیک مورد نظر را دارد. مراقبت‌های بعد از درمان با لیزر نیز شامل استقاده از وازلین و پانسمان بوده و بیمار باید این مراقبت‌ها را تا بهبودی کامل پوست خود انجام دهد. دوره نقاهت نیز برای درمان با لیزرهای فرکشنال بین 24 تا 48 ساعت تا چند هفته می‌باشد. ضدآقتاب نیز باید بعد از درمان کامل سطح پوست، به طور منظم روی پوست اعمال شود.

شایع‌ترین عارضه لایه‌برداری با لیزر، آریتم (التهاب) پوستی می‌باشد. ایجاد جوش و نیز کیست‌های کوچک در اطراف چشم‌ها، بخش دیگری از عوارض احتمالی محسوب می‌شوند. اگر تغییر رنگ در پوست ایجاد شود، قابل درمان نمی‌باشد ولی می‌توان با استفاده از انجام تکنیک‌های خاصی، کمک به بهبود آنها نمود. در این باره باید با پزشک خود مشورت کنید.

در شرایط نادرتر، ممکن است سوختگی‌هایی به علت عدم مراقبت کافی از پوست در برابر نور خورشید، رخ دهد. عفونت کردن ناحیه تحت درمان نیز، تنها در صورتی ممکن است رخ دهد که پانسمان‌های پوست را به خوبی و با رعایت اصول بهداشتی تعویض نکنید. در صورت عفونت‌کردن هم، بیمار باید از درمان‌های ضدویروسی و ضد قارچی استفاده کند.

ابریژن پوست

میکروابریژن

میکرودرم ابریژن، یک تکنیک درمانی غیرتهاجمی محسوب می‌شود که در آن پوست شما به آرامی لایه‌برداری شده و یک درمان موثر برای از بین بردن چین و چروک‌ها، جای زخم یا جوش سطحی و نیز بد رنگی‌های پوستی می‌باشد. البته طبق تجربیات بیمارانی که از این روش استفاده کرده‌اند، اثربخشی آن بر جوانسازی پوست کم می‌باشد. مزیت اصلیمیکرودرم این می‌باشد که برخلاف شیوه لیزردرمانی و نیز لایه‌برداری شیمیایی، حتی برای بیمارانی که سابقه بیماری‌های پوستی نیز داشته اند، کم خطر می‌باشد.

در این روش، متخصص با استفاده از دستگاه میکرودرم، لایه سطحی پوست را به آرامی برمی‌دارد و البته ممکن است در حین درمان این حس را داشته باشید که روی پوست شما در حال سنباده کشی می‌باشند ولی هیچگونه دردی را حس نخواهید کرد. پس از درمان نیز باید از ضدآفتاب استفاده کرده و معمولا افراد هیچ نیازی به گرفتن مرخصی از محل کار خود نمی‌باشند چرا که درمان با این روش، بسیار سبک و بدون درد است. عوارض احتمالی نیز شامل، التهاب، لکه‌‎های ناشی از خونمردگی و سوزش می‌باشد.

درماابریژن (ابریژن پوستی)

در روش درم ابریژن، از دستگاهی استفاده می‌شود که به سرعت چرخیده و لایه سطحی پوست را بلند می‌کند. بعد از انجام این عمل، پوست فرد مجددا رشد کرده و پوستی لطیف و جوانتر جایگزین پوست آسیب دیده قبلی خواهد شد. درم ابریژن همچنین می‌تواند خط و خطوط‌های ریز و سطحی پوست و نیز جای‌جوش‌های سطحی را از بین ببرد و باعث جوانسازی پوست صورت شود.

رادیوفرکوئنسی

ساز و کار

از این روش برای سفت کردن بافت پوست و نیز از بین بردن چین و چروک‌ها بدون عمل جراحی استفاده می‌کنند. یک روش غیرابلیتیو بوده که با بهبود دادن لایه‌سطحی پوست و محافظت کردن از لایه‌های عمقی‌تر آن، لکه‌های پوستی و جای زخم و جوش را از بین می‌برد.

موارد مصرف و منع مصرف

از این روش برای از بین بردن چروک‌های صورت، لیفت ابروها و افتادگی پوست استفاده می‌شود. استفاده از این روش برای بیمارانی که بیماری‌های زمینه‌ای داشته و یا ارتزهای کاشتنی در بدن آنها وجود دارد، به هیچ عنوان نباید استفاده شود. همچنین مطالعات نشان داده که استفاده از این روش برای افراد مسن به علت کم آب بودن پوستشان و نیز کاهش درمان پذیری پوست، توصیه نمی‌شود.

شیوه انجام

پوست ناحیه‌ای که قرار است درمان شود، با استفاده از کرم‌های بی‌حسی موضعی، بی‌حس شده سپس با وارد کردن سوزن‌های بسیار نازکی به سطح پوست‌، باعث تحریک کلاژن‌سازی می‌شود. همچنین دستگاه‌های مورد استفاده در این روش، یا تک قطبی بوده و یا دو قطبی. در حالی‌که فرکانس رادیویی دستگاه تک قطبی، از تمامی لایه‌های پوست عبور کرده و آسیب بیشتری به لایه‌های عمقی وارد می‌کند، فرکانس رادیویی دستگاه دو قطبی، از قدرت نفوذ کمتری برخوردار بوده و درمان‌های سطحی را انجام داده و درد کمتری نیز دارد. بنابراین برای استفاده از فرکانس دوقطبی نیاز به بیهوشی وجود ندارد و این در حالیست که برای استفاده از فرکانس تک قطبی، بیمار باید بیهوش شود.

پیامدها و عوارض

به بیماران باید گفته شود که نتایج کامل درمان را می‌توان در عرض 6 ماه تا 1 سال مشاهده کرد. از شایع‌ترین عوارض جانبی این شیوه درمانی می‌توان به تورم، بی‌حسی و کبودی اشاره کرد؛ که البته بعد از گذشت 1 تا 2 ماه کاملا برطرف می‌شوند.

اولتراسوند

ساز و کار

در سفت کردن پوست با اولتراسون، از انرژی متمرکز شده اولتراسوند استفاده شده که منجر به گرم کردن پوست در نواحی مورد درمان و نهایتا تحریک کلاژن‌سازی می‌شود. این کلاژن‌سازی نیز باعث جوانسازی پوست شده و قوام پوست بیمار را نیز زیاد می‌کند. این روش معمولا با کمک ابزارهای دستی انجام شده و ایمنی بخشی آن نیز بالا می‌باشد.

موارد مصرف و منع مصرف

سفت‌کردن پوست از این طریق برای نواحی چان، گردن و سینه تایید شده است. همچنین بیماری که قصد استفاده از این شیوه درمانی را دارد باید هیچگونه بیماری زمینه‌ای که مانع از بهبودی پوستش شود نداشته و نیز پوست وی دچار افتادگی خفیف تا متوسطی باشد. همچنین تجربه ثابت کرده که استفاده از این روش برای درمان مشکلات پوستی سالمندان، موثر تر واقع می‌شود.

شیوه انجام

پس از اعمال بی‌حسی موضعی، عمق کانونی روی مانیتور نمایش داده شده و انرژی اولتراسوند متمرکز شده برای تابش به لایه مشخصی از پوست فرد، با دستگاه کالیبره شده و نهایتا به ناحیه مورد نظر می‌تابد.

پیامدها و عوارض

از جمله عوارض احتمالی می‌توان به ایجاد کبودی، تورم و التهاب اشاره کرد. برای مشاهده درمان کامل باید حدود 6 ماه منتظر ماند و نیز طبق مطالعات انجام شده، 80 درصد از بیماران، بعد از اتمام طول درمانی خود، نتیجه دلخواه را از این روش گرفته اند. به ندرت ممکن است بیماران با مشکلات پوستی مواجه شوند که البته در صورت بروز، بعد از گذشت چندهفته، بهبود می‌یابد. متاسفانه گزارش هایی نیز از فلج عصب حرکتی صورت، وجود داشتع که خوشبختانه بعد از 6 هفته برطرف شده اند.

انرژی نور مادون قرمز

ساز و کار

در استفاده از این روش که بسیار هم غیرتهاجمی می‌باشد، انرژی مادون قرمز از طریق نور به سطح پوست تابانیده شده و ایجاد گرما کرده و نهایتا با تحریک کلاژن سازی، کمک به جوانسازی پوست می‌کند.

موارد مصرف و منع مصرف

برخلاف شیوه درمانی با اولتراسوند، مادن قرمز قادر به نفوذ به عمق‌های پایین تر پوست نبوده و تنها برای بهبود حدودی از ایرادات پوستی در لایه سطحی پوست کاربرد دارد. مشابه سایر روش‌ها، بیماران با اختلالات پوستی، هرگز نباید از این شیوه درمانی استفاده کنند.

شیوه انجام

به طور معمول، استفاده از این روش دردناک نبوده و نیازی به اعمال بی‌حسی نمی‌باشد. در این روش، نواحی مورد نظر، گرم‌ شده و کلاژن‌سازی نیز تحریک شده و سپس پوست گرم شده، با استفاده از کمپرس سرد، خنک می‌شود.

پیامدها و عوارض

معمولا بیماران پس از درمان، ناراحتی‌های خفیفی را تجربه می‌کنند. برای رسیدن به نتایج کامل و موفق باید 3 تا 6 جلسه درمان را در فواصل 2 تا 4 هفته ای انجام داد.

میکرونیدلینگ

ساز و کار

در میکرونیدلینگ، لایه های سطحی پوست توسط سوزن‌های بسیار کوچک و نازکی، خراش خورده و از این طریق پوست را مجبور به کلاژن‌سازی و نهایتا جوانسازی می‌کند.

موارد مصرف و منع مصرف

از آنجا که این شیوه، یک روش درمانی بسیار ساده بوده، تنها برای درمان عارضه‌های سطحی پوست کاربرد دارد. البته کاربرد جدیدتری نیز دارد که آن دارورسانی به پوست می‌باشد.

شیوه انجام

بعد از اعمال بی‌حسی موضعی، سوزن میکرونیدلینگ به صورت عمودی روی پوست فرود آمده و ضربه‌هایی را به پوست وارد می‌کند و از این طریق، خراش های لازم را برای احیای پوست ایجاد خواهد کرد. بعد از ضربات سوزن‌ها روی سطح پوست‌، شما شاهد خونریزی بسیار کمی در کل نواحی مورد درمان قرار گرفته خواهید بود که همین امر نشان دهنده انجام صحیح شیوه درمانی می‌باشد. یادتان باشد که بعد از انجام درمان میکرونیدلینگ، باید از ضدآفتاب های آب رسان به مدت 48 ساعت به بالا، استفاده کنید.

پیامدها و عوارض

جلسات میکرونیدلیگ را می‌توان هر 2 تا 4 هفته تکرار کرد تا زمانیکه نتیجه دلخواه را بگیرید. عوارض جانبی احتمالی نیز می‌تواند شامل، کبودی و التهاب باشد که البته خیلی زود نیز از بین می‌روند.

تزریق بوتاکس

سم بوتولینوم یا همان بوتاکس، از جمله رایج ترین روشهای جوانسازی و غیرجراحی پوست صورت بوده که از طریق فلج کردن موقتی ماهیچه‌های صورت، از پیری زودرس پوست جلوگیری می‌کند. در حال حاضر انواع برندهای این محصول در سطح جهان تولید شده است که بسته به بودجه‌ای که دارید و نیز انتظاری که از درمان خود دارید، می‌توانید از انواع آن استفاده کنید. البته لازم به ذکر است که طبق نحقیقات انجام شده روی این محصول زیبایی، ثابت شده است که تفاوت بسیار زیادی بین میزان جوابدهی انواع این برندها وجود ندارد.

تزریق بوتاکس، به طور کلی بی خطر بوده ولی در بیمارانی که حساسیت به تخم مرغ یا آلبومین موجود در آن داشته، باردار یا شیرده بوده و نیز دچار عفونت در محل تزریق بوتاکس می‌باشند، استفاده از این ماده تزریقی منع شده است. اگر نیز از داروهای ضدانعقاد استفاده می‌کنید و یا اختلالات عصبی – عضلانی دارید، به هیچ عنوان نباید از بوتاکس برای جوانسازی استفاده کنید.

قسمت بالای صورت

تزریق بوتاکس به پیشانی و دور چشم انجام می‌شودو نیز باید این تزریق بر حسب فرم کلی ابروها انجام شود چراکه در بعضی موارد باعث بالارفتن بیش از حد ابرو شده و نهایتا مغایرت با اصول زیبایی خواهد داشت.

در ناحیه پیشانی، با توجه به عمق خطوط ایجاد شده، باید از بوتاکس در مقادیر بین 1.25 تا 25 واحد تزریق شود. برای حفظ زیبایی فرم ابروها، تزریق نباید خیلی پایین و نزدیک به ابرو انجام شده تا ارتفاع طبیعی و قوس ابرو به خوبی حفظ شود. ماهیچه‌های بین دو ابرو نیز بعضا دچار خط اخم‌های عمیقی شده که در این حالت نیز تزریق باید با رعایت اصول خاص مربوط به عضلات این ناحیه، صورت گیرد.

تزریق در نواحی کنار ابروها نیز، ممکن است به منظور بالابردن نسبی دم ابرو و زیبا تر کردن فرد، انجام شود. در این حالت، بوتاکس با مقداری 1 تا 2 واحد در 3 تا 5 نقطه مجزا تزریق خواهد شد. البته لازم به ذکر است که اگر بیماری، عضلات بسیار مقاوم در برابر سم بوتاکس داشته باشد، بنابر صلاحدید پزشک، باید به یک ردیف دیگر از عضلات او، این تزریق انجام داده شود.

اگر عوارضی در ناحیه فوقانی صورت در اثر تزریق بوتاکس پدید آید، ظاهری نامطلوب به‌دست می‌دهد. البته می‌توان از ایجاد عدم تقارن بین ابروها، با تزریق‌های دقیق، جلوگیری کرد. عوارض جانبی دیگری که ممکن است در بعضی از افراد رخ دهد عبارتند از: تورم، کبودی و یا التهاب و قرمزی.

قسمت پایین صورت و گردن

تزریق بوتاکس در ناحیه پایین صورت، در مقایسه با نواحی فوقانی، دشوار تر و خطرناک تر می‌باشد. بنابراین داشتن دانش کافی فرد تزریق کننده نسبت به آناتومی سر و صورت، از اهمیت بالایی برخودار است.

در اطراف لب‌ها این نوع از تزریق قابل اجراست که البته باید مقدار و حجم کمی از این محصول برای به حداقل رساندن خطرات احتمالی، تزریق شود. البته بد نیست بدانید که چین و چروک‌های ریز و سطحی که ناشی از اثرات مخرب سیگار روی پوست فرد است، با این نوع از تزریق از بین نخواهد رفت.

تزریق این سم، به میزان 2 الی 2.5 واحد در چند میلی متر بالاتر از مرز فک پایینی و لب‌ها، می‌تواند باعث لیفت لب‌ها خواهد شد که ظاهری زیبا به فرد خواهد داد. به منظور رفع افتادگی چانه نیز، می‌توان از تزریق بوتاکس بهره برد. مکان دقیق این تزریق نیز، 5 میلی متر از خط وسط و 1 سانتی متر بالای چانه بوده و به اندازه 2 تا 2.5 واحد از این سم، تزریق خواهد شد.

اثرات نامطلوب استفاده از تزریق بوتاکس در قسمت تحتانی صورت می‌تواند شامل عدم تقارن لب‌ها و صورت به هنگام خندیدن، مشکل در صحبت کردن، آبریزش دهان و دیسفاژی باشد.

تزریق ژل

انواع ژل‌های تزریقی برای جوانسازی پوست صورت می‌توانند شامل دو نوع جذب شونده (اسید هیالورونیک / اسید پلی ال لاکتیک) و غیر قابل جذب (هیدروکسی آپاتایت / پلی متیل متا کریلات)، باشند. اگر بعد از تزریق ژل، نتایج مطلوبی بدست نیاید، اسید هیالورونیک، به علت آن‌که برگشت پذیر است و ساختار آن نیز به گونه‌ای است که سازش پذیری بالایی با بافت پوست دارد، به عنوان ژل پرکننده صورت، از محوبیت خاصی برخوردار است.

ژل را در قسمت بالایی صورت به اندازه 0.25 تا 0.5 میلی لیتر، در ناحیه کنار ابروها تزریق می‌کنند و در نتیجه می‌توان از این طریق ابرو را به بالا لیفت کرد. همچنین این نوع از ژل را می‌توان به پلک فوقانی تزریق نمود تا باعث اصلاح فرم چشم‌ها نیز بشود. البته به دلیل نازک بودن بیش از حد پوست این ناحیه، باید تزریق به شیوه بسیار محتاطانه‌ای انجام شود تا از بروز پارگی جلوگیری کند. ایمن‌ترین روش برای درمان این ناحیه، تزریق 0.25 میلی‌لیتر از ژل به ناحیه کناری پلک، به جای تزریق مستقیم همین مقداری روی غدد اشکی می‌باشد. همچنین بعد از تزریق، تمامی نواحی ماساژ داده شده تا ژل‌های وارد شده به این قسمت‌ها، یکدست پخش شوند.

در قسمت میانی صورت، می‌توان دوزهای مشخصی از ژل را به نواحی گونه‌ها تزریق کرده تا باعث خوش فرم شدن و لیفت گونه‌ها شود. بعد از انجام این تزریق نیز باید ماساژدرمانی برای پخش یکدست مواد ژل زیر پوست، انجام شود.

در قسمت پایین صورت، می‌توان مقداری از ژل را به لب‌ها تزریق کرده تا ظاهری زیبا و جوان‌تر به صورت فرد بدهد. برای انجام این تزریق نیز، باید کمی بی‌حسی موضعی بر روی لب بیمار اعمال کرد. می‌توان تا هرچقدر که تقاضای بیمار است، به لب ها ژل تریق کرده و آن‌ها را بزرگتر کرد؛ ولی توصیه می‌شود که این کار با توجه به معیار های زیبایی در هر شخص انجام شود تا صورتی متقارن و در عین حال زیبا، بدست آورد. برای قسمت چانه نیز مقداری از ژل را می‌توان تزریق کرده تا چانه فرد برجسته‌تر شده و زیبایی وی را دوچندان کند.

سوالات متداول

تکنیک‌های جوانسازی، چگونه به احیای پوست کمک می‌کنند؟

در این روش، کلاژن‌سازی پوست تحریک شده و قوام پوست نیز افزایش می‌یابد؛ در نتیجه جلوی عوارض ناشی از پیری پوست گرفته شده و بعد از انجام درمان‌های متناسب با پوست شما، ظاهری جوان‌تر و شاداب‌تر خواهید داشت.

جوانسازی کل صورت چیست؟

این شیوه، با تمرکز بر نواحی مختلف صورت و با استفاده از تکنیک‌‎های ویژه‌ای کمک بسیار چشمگیری به افزایش زیبایی‌های طبیعی چهره شما و جوانسازی پوست صورتتان خواهد کرد.

بایدها و نباید های بعد از انجام جوانسازی چه مواردی هستند؟

• زمانیکه در حال شستن صورت با استفاده از صابون های مخصوص می‌باشید، به هیچ عنوان نگذاریذ کف صابون برای بیشتر از 20 ثانیه روی پوست باقی بماند!
• به هنگام شستن صورت، پوست خود را با دست محکم فشار ندهید (پوست را نمالید).
• از در معرض آفتاب و آلودگی قرار گرفتن، حتی الامکان خودداری کنید.
• یک ماه بعد و قبل از انجام تکنیک های جوانسازی پوست، از وکس کردن صورت و یا استفاده از هرگونه موبر، خودداری کنید.

میکروابریژن چه روشی است؟

در این روش، از ابزار هایی استفاده می‌شود تا به آرامی پوست شما را تراشیده و لایه بیرون ضخیم تر و ناهموار تر پوست را از بین ببرد. از این نوع شیوه درمانی، برای درمان جای زخم و جوش سطحی، آسیب های ناشی از در معرض آفتاب قرار گرفتن و نیز رفع ترک های پوستی استفاده می‌شود.

مراقبت‌های بعد از استفاده از تکنیک‌های جوانسازی پوست صورت، کدامند؟

استفاده از کرم‌ها، پمادها و نیز تونرهای آبرسان، به عنوان روش‌های مراقبتی برای بعد از انجام جوانسازی پوست، از اهمیت بالایی برخوردار است.

آیا روش‌های جوانسازی پوست، می‌توانند باعث ایجاد آسیب های پوستی شوند؟

بله. استفاده بیش از حد از تکنیک های جوانسازی پوست صورت، می‌تواند منجر به آسیب رسانی به پوست شده و نیز عوارض جانبی ای را از جمله، تورم و التهاب، در پی داشته باشد.

کدام روش بهتر است؟ میکروابریژن یا لایه برداری شیمیایی پوست؟

همانطور که گفته شد لایه‌برداری شیمیایی، باعث بهبود مشکلات پوستی افراد می‌شود و در نهایت کمک زیادی به جوانسازی آنها می‌کند ولی برای برخی از افرا، به دلیل بالا بودن هزینه‌های این روش و نیز زمان بر بودن آن، استفاده از روش میکرودرم ابریژن گزینه بسیار مناسب‌تری خواهد بود.

چه افرادی نباید از میکروابریژن استفاده کنند؟

این روش برای افرادی که جای‌زخم و جوش‌عمقی، ضایعات پوستی، تبخال، آکنه فعال، سرطان پوست، اگزما، بیماری‌های خودایمنی، آفتاب سوختگی، زگیل و نیز دیابت دارند، به هیچ عنوان نباید استفاده شود.

نگارش وگردآورنده: رضا رحیمی

منبع:ابوالفتح محرابیان، متخصص پوست و مو